>
Fa   |   Ar   |   En
   تحلیل عناصر و مضامین مشترک مقدمه های طَلَلی در معلقات  
   
نویسنده مصطفوی نیا سید محمدرضی ,توکلی محمدی محمودرضا ,ظفری زاده سیامک
منبع ادب عربي - 1394 - دوره : 7 - شماره : 1 - صفحه:249 -274
چکیده    شعر جاهلی را باید آیینه تمام نمای زندگی اعراب جاهلی دانست؛ شعری که تصویرگر حیات مردم آن دوران بوده و پیرامون آن شکل می‌گیرد. شاید بتوان گفت بحث اطلال در مقدمه قصاید جاهلی و توجه به آن، از رایج‌ترین موضوعات شعر جاهلی به شمار می آید. وقوف بر اطلال، و گریستن بر آنها، به شعر جاهلی محدود نشده، و شاعران دوره‌های بعد نیز از این فن در مقدمه قصاید خود بهره برده‌اند، حتی در عصر عباسی نیز با وجود کمرنگ شدن این فن ادبی، شعرایی چون بحتری و ابن رومی از آن در اشعار خود بهره برده‌اند. استعمال اطلال به عنوان پدیده فنی رایج حتی تا اوایل قرن بیستم نیز ادامه داشت. پژوهش حاضر در صدد است تا پس از توضیح مختصری درباره اسباب سرایش مقدمه های طللی، با بررسی دقیق دواوین شعرای معلقات [به روایت تبریزی]، عناصر اساسی و مضامین مشترک مقدمه های طللی را مشخص، و مختصراً تحلیل نماید؛ و بعد از یک بررسی دقیق، واژه های مرتبط با اطلال، و پر بسامدترین آنها را مشخص کند. با این پژوهشِ مختصر می توان گفت که مقدمه طللی از ریشه دارترین مقدمه های شعری در تاریخ بنای شعر عربی به شمار رفته و صرفاً یک روش تقلیدی یا فنی نیست که شاعر بدوی به آن پایبند باشد، بلکه فریادی است که هدفش ابراز احساسات نهفته شاعر نسبت به محبوبش بوده و ارتباط تنگاتنگی میان اطلال و معشوقه شاعر وجود دارد. همچنین با توجه به محیط ابتدایی و بدوی شاعر جاهلی، شایسته نیست که این موضوع از دید فلسفی و رمزی تفسیر گردد. امروالقیس با استعمال بیشترین واژه های طللی، در این زمینه برجسته ترین شاعر، محسوب می شود.
کلیدواژه شعر جاهلی ,معلقات ,اطلال ,مضامین مشترک
آدرس قم, استادیار دانشگاه قم, ایران, قم, استادیار دانشگاه قم, ایران, اصفهان, دانشجوی دوره دکتری در رشته زبان و ادبیات عربی دانشگاه اصفهان, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved