بررسی گزاره‌های ریالیسم جادویی در رمانهای«عزاداران بَیَل» غلامحسین ساعدی و «شبهای هزار شب» نجیب محفوظ

«ریالیسم جادویی» از شیوه‌های جدید داستان‌نویسی است که در آن نویسنده از شاخصه‌هایی همچون «سحر و جادو» و «وهم و خیال» در بستر «واقعیت»، چنان ماهرانه استفاده می‌کند که شخصیت‌ها و رخدادهای داستان برای خوانندگان کاملاً طبیعی و باورپذیر می‌نماید.«غلامحسین ساعدی» و «نجیب محفوظ» از جمله پیشگامان این سبک داستان‌نویسی در ادبیات داستانی فارسی و عربی به شمار می روند. رمان های «عزاداران بیل» ساعدی و «شبهای هزار شب» محفوظ از نمونه‌های برجسته این شیوه داستان‌نویسی اند، که در مقاله حاضر تلاش شده این دو اثر از نظر به‌کارگیری گزاره‌های ریالیسم جادویی، مورد مطالعه و بررسی قرار گیرند.از میان مولفه های ریالیسم جادویی، «سحر و جادو» و «وهم و خیال»، در «شبهای هزار شب» حضوری پررنگ تر و برجسته تر دارد. در عین حال در «عزاداران بیل»، نمونه های بیشتری از عناصر «دوگانگی»، «اسطوره» و «صدا و بو» دیده می شود. ضمن آنکه غلامحسین ساعدی از «توصیفات اکسپرسیونیستی و سوریالیستی» نیز بهره برده است.