کارکرد لفظی و معنوی تکرار در شعر احمد مطر و عمران صلاحی

پس از کم رنگ شدن حضور سنتی وزن و قافیه در شعر و ورود مسایل و دغدغه های جدید به این عرصه، ضرورت استفاده از ظرفیت ها و ابزارهای مختلف برای بیان مفاهیم، بیش از گذشته احساس گردید.شاعران کوشیدند با استفاده از عناصر متعدد، مفاهیم را به شکلی مطلوب به مخاطبان خود منتقل کنند؛ از جمله این عناصر، استفاده از عنصر موسیقی برآمده از تکرار بود که در شعر احمد مطر عراقی و عمران صلاحی پارسی گوی، نقشی برجسته به خود می گیرد.در این جستار برآنیم تا با تمرکز بر همین مبنا ضمن نگرش در شعر دو شاعر و کارکرد موسیقی در شعر امروز، سهم مقوله تکرار را از این رهگذر در ارتباط با معنابخشی، مورد توجه قرار دهیم. نتایج برآمده نشان می دهد پدیده تکرار در شکل های مختلف خود نه تنها به ملموس تر و عمیق تر شدن انتقال معنا کمک می کند، بلکه دو شاعر، از این طریق، در گسترش دادن به حدود معنای واژگان نیز توفیق یافته اند.