خوانش اکوفمنیستی اشعار سوزان علیوان و گلرخسار صفی آوا با تکیه بر نظریه ژانت هنشال

اصطلاح نقد بوم گرا یا نقد اکولوژیک در سال 1978 میلادی توسط ویلیام روکرت(william rueckert) منتقد امریکایی ابداع شد. این جریان نقدی و بینا رشته ای، واکنش دیرهنگامی بود که ادبیات در مقابل بحران محیط زیست از خود نشان داد و به‌سرعت در محافل ادبی و اجتماعی مورد توجه قرار گرفت. بوم گرایی از شاخه ها و رویکردهای مختلفی تشکیل یافته که مهم ترین آنها «اکوفمنیسم» است که تلفیقی از مفهوم اکولوژی و فمینیسم می باشد و به بررسی طبیعت از نگاه فمنیستی نظر دارد، زیرا طبیعت را هم بنابر یک اصل اسطوره ای، ذاتی مونث تلقی می کند که مظهر قدرت های مولّد و محل رویش و زایش است و با توجه به اشتراکات سرشتی با زن، می بایست از حقوق آن دفاع کرد و در مقابل آسیب ها از آن محافظت نمود. پژوهش حاضر به روش تطبیقی و با تکیه بر محورهای ژانت هنشال (jeanette henshall)، (روابط زنان با طبیعت، ارتباط بین سلطه بر زن وطبیعت، نقش زنان در حل مشکلات اکولوژیکی و هم انگاری با طبیعت)، به بررسی اشعار گلرخسار صفی آوا و سوزان علیوان از دیدگاه نقد اکوفمنیستی می پردازد؛ چرا که هر دو شاعر، از طبیعت برای بیان دغدغه های زنانه، تصویرسازی ، هم ذات پنداری، مواضع اکولوژیکی و فمینیستی بهره برده اند. دستاورد پژوهش مبیّن آن است که نگاه صفی آوا و علیوان به طبیعت به مانند نگاهشان به زن ترحمانه است و هر دو را تحت سلطه دیگران می دانند و تنها راه فرار از بحران محیط زیست را برقراری مجدد رابطه اولیه زنان با محیط زیست و ترویج بازگشت به طبیعت می دانند

application of ecofeminism in the analysis of the poetry of suzan alaywan and golrokhsar safi ava

the term eco-critique or ecological critique was coined by william rueckert in 1978, and this stream of critique and vision was a late reaction to the literature in the face of the environmental crisis. this theory was soon considered in literary and social circles and had various branches and approaches, the most important of which was ecofeminism, which considers the study of nature from a feminist point of view because nature is also inherently a mythical principle, female believes that like a woman, her rights should be defended and protected from harms. based on the three axes of janet henshal, this article compares the poems of golrokhsar safi ava and suzan alawan from the point of view of ecofeminist critique. these two poets in addition to talking about their feminine concerns use nature for imagery, empathy, ecological, and feminist positions. the result of the research shows that both poets have used the symbols of nature in their feminine illustrations dramatically and markedly. their view of nature like their view of women, is compassionate and they consider both to be dominated by others. it should be noted that the method used in this study is a descriptive–analytical method using the american school of comparative literature