پدیدارشناسی در قصیده «المئذنه» آدونیس بر اساس نظریه هوسرل

نشانه - معناشناسی با پشت سرنهادن نشانه شناسی ساخت گرا، گر  متضمن تحولاتی مهم از جمله پرداختن به موضوعاتی چون تن، ادراک، احساس و حضور گردید و به تدریج به دورنمایی پدیدار شناختی گرایش پیدا کرد. درک و تجربۀ حسی جهان با تنی حساس که نقش ادراک و تولید معنا را بر عهده دارد از موارد مورد اهتمام این گرایش است. در این حالت  فرایند معناسازی باز و سیال است و ما را با حضوری مواجه می‌سازد که احساس، ادراک و تجربۀ زیستی او منشا تولیدات زبانی قرار می‌گیرد. در همین راستا، شعری کوتاه از آدونیس شاعر سوری (1930) تحت عنوان «المئذنه / گلدسته» انتخاب گردید تا تجربۀ زیستۀ شاعر، استحالۀ احساسات به معنا و نقش سوژه و ابژه در تحقق معنای تجربه‌شده بررسی شود. رویکرد این پژوهش، تحلیل تجربۀ زیستی شاعر با ابزار پدیدارشناسی است و قلمرو کشف شهود شاعر، متعلق به دال ها و نشانه های موجود در بستر نشانه های حسی-ادراکی گفتمان است. یافته های پژوهش نشان می‌دهد که ما در این گفتمان با گفتمان شوشی مواجه هستیم و مسئلۀ شوش متضمن مواجهه با پدیدار شناسی است و به نظر می‌رسد پدیدارشناسی نشانه های قصیده آدونیس بیانگر منفک بودن معنا و تجربه به عنوان دو فرایند مجزا ، اما درعین حال هم سویی آنها است. یعنی از نشانه ها، معنا و از معنا، تجربۀ و جهان زیستۀ شاعر آشکار می شود که نوعی حس غربت و دلتنگی است. همچنین آنچه به معنا هویت می دهد جهت و زاویۀ دیدی است که آدونیس به‌عنوان گفته پرداز به صحنۀ اصلی گفتمان می دهد تا واقعۀ سرکوب سنت با محوریت گلدسته و پایان آن با دودکش محقق گردد و تصویری ممکن از صحنۀ پدیدار شناختی به وجود می‌آورد

phenomenology in adonis’s poem al-mezana based on husserl’s theory

after passing through the stage of structuralism, semiotics laid the groundwork for issues such as body, perception, feeling, and presence, and gradually shifted to a phenomenological perspective. in other words, the process of meaning-making is open and fluid, and confronts us with a presence whose biological senses, perceptions, and experiences are the source of linguistic production. accordingly, the main foundations of meaning are sensory-perceptual perceptions that, through a physical and sensitive presence, convey their lived experience through languag. therefore, in this study, a short poem by the syrian poet adonis (1930) entitled al-mezana was selected and studied by descriptive-analytical method. the approach of this research is phenomenology and its tool is semiotics. the purpose of this study is to investigate the poet’s life experience and how emotions are transformed into meaning and the role of subject and object in realizing the meaning of experience. phenomenological analysis of adonis’s poem the al-mezana / minaret shows thatthe phenomenology of the signs mentioned in adonis’s ode shows that meaning and experience are two separate processes that are  aligned with each other. another important point in obtaining the meaning and experience of individualization is the direction that adonis, as the narrator, gives to the main stage in order for the event of discourse to occur. adonis has provided the source of the production of the signification of the forgetfulness of eastern culture from the point of view of the weeping minaret and the end with the chimney. thus, from the point of view of how phenomena begin, end, and are chosen, the narrator’s view is taken, and as a result, a possible image of the phenomenological scene is created