مقایسه مدایح نبوی دوره معاصر با دوره انحطاط

فن مدیح نبوی همانند هر فن شعری دیگر، مراحل مختلفی را طی کرده و فراز و نشیب‌های متعددی را پشت سر گذاشته است. این فن به وسیله شاعران بزرگی چون کعب‌ بن زهیر و حسان‌بن ثابت پایه‌گذاری شد و با الهام گرفتن از قرآن کریم و سنّت نبوی به حیات خود ادامه داد.در دوره انحطاط (مغول، ممالیک و عثمانی‌ها) به دلایل مختلف سیاسی، اجتماعی و دینی و مذهبی، دوران شکوفایی این فن شعری فرا می‌رسد و با طبع-آزمایی شاعران برجسته‌ای چون بوصیری، صفی‌الدین حلّی و ابن نباته مصری و ... به اوج خود می‌رسد و به صورت یک فن شعری مستقل با ساختار و ویژگی‌های خاص خود درمی‌آید؛ در دوره معاصر نیز به لطف شاعرانی چون محمود سامی البارودی، احمد شوقی و... با رویکردی جدید ادامه پیدا می‌کند. در این مقاله ضمن اشاره به فن مدح و مدایح نبوی و چگونگی شکل‌گیری آن به تقلید و تجدید ایجاد شده در این فن در دوره معاصر در مقایسه با مدایح نبوی دوره انحطاط پرداخته می‌شود.