>
Fa   |   Ar   |   En
   بررسی و تحلیل درونی نخستین قصیده ابوکبیر هُذَلی  
   
نویسنده شیبانی سعید
منبع ادب عربي - 1388 - دوره : 1 - شماره : 1 - صفحه:139 -154
چکیده    ابوکبیر هذلی از شاعران عصر جاهلی بود و در زمان پیامبر(ص) به دین مبین اسلام گروید. آوازه او به خاطر سرودن قصیده‌های چهارگانه، با مطلعی مشابه است. او در این قصاید از یک بحر عروضی، آن هم بحر کامل، بهره جسته است. محور اصلی این قصیده‌ها، انسان است. نگارنده در این مقاله سعی نموده است تنها قصیده اوّل را از درون، مورد بررسی و تحلیل قرار دهد. در این قصیده، شاعر به گونه‌ای از عنصر زمان، بهره گرفته است که این عنصر، از یک عنصر فیزیکی به یک موضوع شعری، تغییر هویت داده است؛ یعنی عنصر زمان، عاطفه شاعر را چنان تحت تاثیر قرار داده است که در متن و محتوای شعر او به خوبی هویداست.
کلیدواژه زمان ,انسان ,عاطفه ,جوانی ,سالخوردگی
آدرس دانشگاه خوارزمی, استادیار دانشگاه تربیت معلم تهران, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved