ملتقى ادب المقاومه والادب التنبّوی دراسه مقارنه فی شعر سمیح القاسم وعبدالله بَشیو

الادب التنبّوی او ما یسمى بادب آخرالزمان ونهایه العالم او الادب الابوکالیبسی یتناول النصوص الادبیه التی تتنبا بحدوث امور مختلفه فی المستقبل سواء ا کانت مفرحه ام محزنه. قد اختصت هذه النصوص التنبویه فی بادئ الامر بالطقوس الدینیه، لکنها وجدت المجال فی الادب ولاسیما ادب المقاومه. یوظّف ادب المقاومه اسالیب مختلفه وینشد طرقا تقرّبه الى اهدافه المنشوده خطوه او خطوات، ومن هذه الاسالیب والطرق هی الاستشراف والتنبو بمستقبل زاهر للمقاومه والحرکات الانتفاضیه ضد الاعداء. للشاعرین سمیح القاسم العربی وعبدالله بَشیو الکردی باعتبارهما من رکائز ادب المقاومه فی الادبین العربی والکردی اشعار تنبویه. لقد خاب الشاعران من الاجیال السابقه بسبب ظروف موسفه وویلات مخزیه حلّت بوطنهما وشعبهما فوجدا ضالتهما فی اجیال قادمه تامل فی ایام جمیله تتحقّق فیها آمالهما. اختیر فی هذه الدراسه ثلاثه دفاتر من اعمال کلا الشاعرین وهی «اغانی الدروب»، و«اِرَم»، و «فی انتظار طائر الرعد» لسمیح القاسم و « 12 وانه بو منالان»، و«برووسکه جاندن»، و«براکوجی» لعبدالله بَشیو، فاجریت مقارنه مواطن الائتلاف فی رویتهما الخیالیه عن هذا الموضوع بالاعتماد علی المنهج الوصفی-التحلیلی. توصلت الدراسه الی ان الشاعرین یتنبّآن فی مضامین مشترکه بغد مشرق یحقّق فیه الاجیال القادمه آمال الشعب، ویستعرضان مقدراتهما الادبیه والفنیّه بهذه الطریقه، فیصبح هذا التنبّو والتبصّر بالمستقبل اسلوبا شعریا فی ادبهما المقاوم حیث یلتقی مع ادب المقاومه فیمتزج به. تاثر الشاعران باسلوب القرآن التنبویّ کثیرا فی طریقتهما الشعریه هذه.

the link between sustainability literature and predictive literature in the poetry of samih al-qasem and abdullah pashiv

predictive literature is the literature study literary texts that predict an event from adventures at future and it may be satisfying or upsetting. these texts were originally about religious rites, but then it found its place in literature and especially in resistance literature. resistance literature uses different methods to get a few steps closer to its purposes, among these methods is to look to the future and predict a better tomorrow in the shadow of which the aspirations of the resistance movement will be fulfilled. samih al-qasem and abullah pashiv have poems in which they predict bright future and full of hope for resistance movement because next generations will emerge and decide a new destiny. due to the current miserable situation, the tow poets have been disappointed by past generations and find themselves lost in future generations, a generation that keeps hope alive in the hearts and announces beautiful days. in this article we have selected three books of poetry books of tow poets that entitled aghani-aldorub, eram,fi entezar taer alrad by samih al-qasem and 12 wane bo mnalan, bruska chandn, brakwji by abullah pashiv then examined the descriptive-analytical descriptions of their homogeneities in this predictive perspective. among the results obtained, the tow poets predict a better tomorrow on that day future generations will fulfill the aspirations of the nation and the poet. this prediction and forethought is the important part of the poetic style of the tow poets and through it, they show their literary and technical abilities