تحلیل نقش تصاویر ارجاع‌دهنده در فرایند تمرکززدایی داستان‌های کودکانه یعقوب شارونی

تمرکززدایی در تصاویر ارجاع‌دهنده گونه ای از تمرکززدایی تصویری است که در آن کودک با مراجعه به تصاویر بعد یا قبل از تصویر فعلی، دست به مقایسه می‌زند و این مقایسه باعث می‌شود وی از تمرکز بر تصویر فعلی خارج شود و به اجزاء و ابعادی دیگر از تصاویر یا متن داستان، مراجعه نماید. استفاده از شگردهای تمرکززدایی تصویری سبب می‌شود کودک هرچه بیشتر به مرحله تمرکززدایی نزدیک شود. در پژوهش حاضر، با هدف واکاوی و کشف نقش تصاویر ارجاع دهنده در تمرکززدایی ذهنی مخاطب کودک، شگردهای تمرکززدایی ارجاع‌دهنده تصویری بکار رفته در ده داستان منتخب از یعقوب شارونی مورد بررسی قرار می گیرد. این داستان‌ها بر اساس میزان و چگونگی استفاده از شگردها، مورد بحث قرار می گیرند. در راستای تحقق هدف پژوهش و دستیابی به نتیجه مناسب، ابتدا شگردهای به کار رفته در جامعه آماری به 7 دسته هم‌ترازی متن و تصویر، خودارجاعی، تصاویر دوتکه، پیش‌آگهی، همانندی، نمای دور و نزدیک، سطحی‌نگری و ژرف‌نگری تقسیم بندی شده و در ادامه، تمام تصاویر این داستان ها که در راستای موضوع، اهداف و پرسش های پژوهش قرار می گیرد، گردآوری شده است. نظام و بنیان جستار پیش روی بر اساس پاسخگویی به دو سوال بنا شده است: 1 کدام یک از انواع تمرکززدایی تصویری ارجاع‌دهنده در داستان‌های منتخب شارونی بیشترین بسامد را داشته‌است؟ 2 هدف شارونی از کاربرد شگردهای تمرکززدایی ارجاع دهنده تصویری در داستان‌هایش چه بوده‌است؟ برداشت و نتیجه نهایی این پژوهش حاکی از آن است که شگردهای تمرکززدایی ارجاع دهنده در داستان های مورد بررسی با 232 مورد و فراوانی تقریبی 30 شگرد در هر داستان، از بسامد بسیار بالایی برخوردار است. از میان شگردهای بکار رفته، هم ترازی متن و تصویر با بسامد 93 (40%) و خودارجاعی با بسامد 64 (28%) بیشترین فراوانی را در داستان ها داشته اند. علت اصلی کاربرد بیشتر شگرد هم ترارزی متن و تصویر، آن است که این شگرد مناسب ترین و قابل درک ترین شگرد تمرکززدایی برای کودک است که موجب درگیر نمودن، پویایی و رشد خلاقیت ذهنی کودک می شود. همچنین مشخص شد که ایجاد خلاقیت و پویایی ذهنی کودک، جذاب نمودن داستان ها با خروج از شکل رایج  آن، همراهی کودک با نویسنده و خروج  ذهن او از برداشت سطحی و کشف سطوح زیرین و پیچیده داستان، اصلی ترین اهداف یعقوب شارونی از کاربست تصاویر تمرکززدای ارجاع دهنده است.

An Analysis of the Role of Referring Images in the Process of Decentralization in Yaghoub alSharoni’s Children’s Stories

Decentralization in referring images is a kind of visual decentralization in which the child makes comparisons by referring to the images after or before the current image. These comparisons distract him/her from the current image and make him/her refer to other components and dimensions of the images or text of the story. The use of visual decentralization techniques brings the child closer to the decentralization stage. In the present study, which aims to analyze and discover the role of referring images in the mental decentralization of the child, the referring visual decentralization techniques used in ten stories written by Yaghoub alSharoni (19312017) are examined. In order to achieve the goal of the research and an appropriate result, first, the techniques used in the statistical population are divided into 7 categories: imagetext alignment, selfreference, twopart images, prognosis, similarity, long shot and closeup, superficiality and profundity. Then, all the images of these stories that are in line with the subject, goals and questions of the research are collected. The article tries to find out which type of referring visual decentralization has the highest frequency in the selected stories of AlSharoni, and what AlSharoni’s goal was in using the techniques of referring visual decentralization in his stories. The results indicate that there are 232 cases of referring decentralization techniques in the stories, that is approximately 30 techniques in each story, which is a very high frequency. Among the techniques used, imagetext alignment have the highest frequency in the stories (%40 and %28 respectively). The frequent use of the imagetext alignment technique is due to the fact that it is the most appropriate and comprehensible decentralization technique for the child since it engages, dynamizes, and develops the child’s mental creativity. It is also found that stimulating creativity and mental dynamism of the child, making the stories attractive through changing its usual form, preventing his/her mind from superficial perception, and making him/her discover the underlying and complex layers of the story are the main goals of Yaghoub alSharoni in using the referringdecentralizing images.