بررسی دیدگاه گوته در باب رستگاری در فاوست

در جستار پیش‌رو، بر اساس آراء هانس گئورگ گادامر، به‌بررسی دیدگاه گوته در باب رستگاری در شاهکارش فاوست پرداخته‌ایم. در این اثر، انسان‌ها به‌سه طیف، دسته‌بندی شده‌اند: جستجوگران، ساده‌دلان و بدطینتان. دستۀ نخست، دانشمندانی هستند که همواره در پی کشف حقیقتند؛ اینان بیش از سایرین در معرض وسوسه‌های شیطان قرار دارند. دستۀ دوم انسان‌های ساده و سنتی هستند که دنباله‌روی پیشینیان خویش‌اند و دستۀ سوم افرادی هستند بدطینت که با ظاهرسازی، فقط به‌منافع شخصی خویش و سوءاستفاده از دیگران می‌اندیشند. عواملی که زمینه را برای سقوط انسان در ورطۀ گناه فراهم می‌کنند و سد راه رستگاری هستند، فقر، ناامیدی، طلب کمک از ‌غیر خدا در امور و فقدان عشق معرفی می‌شوند. البته همین انسان گناهکار قادر است روح خویش را نجات دهد و به‌سعادت و رستگاری ابدی دست یابد؛ برای نیل به‌این مقصود، عشق‌ورزی، پشیمانی و توبه از گناهان گذشته و هم‌چنین تلاش و کوشش مداوم و خدمت به‌خلق شروط لازمند.