ایتالو ازووُ الگوی رمانپردازی مدرن در سالهای اولیه قرن بیست ایتالیا

الیو ویتورینی (elio vittorini) از معدود منتقدان ادبی قرن بیستم ایتالیاست که بر نیاز ادبیات ایتالیا در این قرن به تجدید و نوآوری ریشه ای و فاصله گرفتن از مدلهای ادبی د کادنت ش کل گرفته بر پایه ایدئولوژی هنری و شعری دانونتزیو اصرار دارد. وی با قلم خویش بر نوسازی محتوای رمان به تقلید از سبکهای ناتورالیست فرانسوی اشاره دارد و این امر را با تقلید از آثار برخی نویسندگان چون پروست ممکن می داند. در نظر الیوو یتورینی نویسندگان نام آوری چون کاردوچی و پاسکولی دیگر حرف نوئی برای نسلهای جدید در قرن بیستم نداشته و هنر ادبی آنها با به عرصه آمدن دانونتز یو رنگ باخته و از ارزش فرهنگی و اجتماعی بالا ئی برخوردار نیست. همچنین در نظر و یتورینی راد یکال که به دنبال تحولی ریشه ای در ژانر رمان قرن بیست است، نویسندگان به نامی چون پرتزولینی پایینی و ورگا با توجه به اینکه هماره به ساختاررمان کلاسیک قرن نوزدهم متصل بوده و در س بک نوشتاری از لئوپاردی و مانتزونی تقلید کرده اند، در نوسازی ادبیات قرن بیستم و به خصوص رمان نقش خاصی ایفا نکرده اند، لذا رمان در قرن بیستم باید با چالش های جدید و نیاز فرهنگی و اجتماع ی انسان عصرجدید آشنا باشد و این همخوانی فقط از طریق حرکت به سمت رمان مدرن اروپا ممکن است. در مقاله به شکل مختصر به مطالعه شرایط فرهنگی و ادبی جامعه ایتالیایی در قرن بیستم می پردازیم و جایگاه نویسنده فقید ایتالو ازوو را بررسی و تحلیل خواهیم کرد.

Italo Svevo: the model of psychoanalytic novel in Italy of Twentieth century

This research work tries to focus on cultural conditions and literary activities during the Thirties of the Twentieth century, when the work of Italo Svevo was received and revised by critics and those who were writing on Solaria magazine. No doubt, Svevo’s work provides a new model that following various European theories like those of Nietzsche, Freud, Karl Marx and finally Darwin, presents to us man with his general inability to create an satisfactory and normal relationship with others. Elio Vittorini is one of the Italian literary critics of the Twentieth century who feel the need for a renewal and radical literary innovation in the novel genre. He searches a radical change in the genre of the Italian novel in accordance with european models which can express various existential problems of modern human society where man finds himself involved in many difficulties every day. So, the absolute model of a psychoanalytic novel is offered by Italo Svevo.