ترجمه، مَرکبِ سفر به دیگر سو

ترجمه فعالیتی است که مرزها را بلورین میکند. در جهانی با ترجمههای خوب، مرز وجود دارد اما دیواری از بتن نیست. دیواری بلورین است که از فعالیت مترجمان توانمند پدیدار شده است. در جهانی که وجود مرزها اجتناب ناپذیر مینماید، ترجمه راهی است تا سویههای یاسآور و نفاقافکن مرزها را بزداییم. اگر ترجمه خوب را همسو با نگره مبداگرا با تاکید بر کلمات خاصه نگاه آنتوان برمن و همفکرانش بدانیم، اثر ترجمه‌ای با حفظ اندیشه، ساختار هنری و هویت زبان مبدا، راه به سوی فرهنگ و سرزمین دیگری در برابر خود گشوده و می‌کوشد تا در آن جا چون بیگانه‌ای دوست داشتنی ماوا گزیند. اینچنین درمی‌یابیم که اثر ترجمه‌ای هم ادبیات تطبیقی است و هم ظرفیت بسیار بالایی برای مطالعه‌ای تطبیقی را دارا است. از این منظر و با نگاه به تعاریف برونل و همکارانش در کتاب ادبیات تطبیقی چیست؟ مولفه‌های ترجمه خوب را در نزدیکی‌های مفاهیم پژوهشی تطبیقی دنبال می‌کنیم تا دریابیم که در ترجمه‌ای قابل اعتنا، زبان اثر با همه ملزومات‌اش، در زبان دیگری بازآفرینی شده و حاصل آن همنشینی عناصر فرهنگی زبان مبدا با زبانی دیگر است.