|
|
|
|
ساختار افق در اشعار ناظم حکمت: دغدغه مکانمندی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
عباسی علی ,اکبرپوران منیره
|
|
منبع
|
پژوهش ادبيات معاصر جهان - 1391 - دوره : 17 - شماره : 2 - صفحه:111 -129
|
|
چکیده
|
ناظم حکمت، شاعر ترک و یکی از کسانی بود که تحت تاثیر مارکسیسم قرار داشتند، او 12 سال از عمرش را در زندان و نزدیک به 20 سال را در تبعید به‌سر برد. تجربه‌ای که برداشت او را از مکان به شدت تغیر داد و بر ساختار افق آثارش نیز تاثیر گذاشت. ساختار افق، چنان که کولو تبیین می‌کند، به مفهوم پدیدارشناسانه «در جهان بودن» نظر دارد و در اثر ادبی به دنبال تجربه زیسته نهاد یا سوژه است، نهاد به عنوان موجودی که همواره در مکانی قرار دارد و از آنجاست که دنیا را احضار می‌کند. این روش با این فرض آغاز به‌کار می‌کند که هر گفته‌ای بر اساس سه عنصر شکل یافته‌است: جهان، زبان و من. درباره ناظم حکمت و ساختار افق او، خواهیم دید چه طور گسست در دریافت زندانی از مکان در شعر او دیده می‌شود. این مقاله قصد دارد ردپای این گسست در ساختار افق را در بوطیقای زمان و مکان شعر حکمت بررسی کند. چگونه توصیف‌های او از مکان، او را از دیگر شاعران هم‌عصرش در ادبیاتی که به آن تعلق داشت، متمایز می‌کند؟ چگونه او این تمایلات جهان وطنی‌اش را با دغدغه مکانمندیش آشتی می‌دهد؟ چگونه یک شاعر ماده‌گرا با معنویت افق مواجه می‌شود؟ این‌ها سوالاتی است که این مقاله از طریق تحلیل ساختار افق شعر حکمت سعی در پاسخ دادن به آن‌ها دارد.
|
|
کلیدواژه
|
ساختار افق ,مکانمندی ,ناظم حکمت ,میشل کولو ,گسست ,تبعید ,Horizon Structure ,Location ,Nazim hikmet ,Michel Collot ,Rupture ,Exile
|
|
آدرس
|
دانشگاه شهید بهشتی, دانشگاه شهید بهشتی, ایران, دانشگاه شهید بهشتی, دانشگاه شهید بهشتی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
m_akbarpouran@sbu.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|