بررسی سیر تحول شخصیت «پدر رنتریا» در رمان «پدرو پارامو» بر اساس نظریه‌ی فروید

شخصیت یکی از مهم ترین اصول نقد روان شناسانه است. فروید در یک تقسیم‌بندی کلی از ساختار شخصیت آن را به سه قسمت «نهاد»، «خود» و «فراخود»تقسیم کرده‌است که در آن تمام «نهاد»و قسمت زیادی از «خود» و «فراخود»جزء ناهوشیار (ناخودآگاه) هستند. در این پژوهش، در پرتو نظریه‌ی فروید و به شیوه‌ای توصیفی-تحلیلی نشان داده می‌شود که پدر رنتریا(از شخصیت های رمان پدرو پارامو) که به‌عنوان کشیش کلیسای کاتولیک شهر کوچک کومالا باید در نقش یک «فراخود» انعطاف پذیر و فهیم با دیدی خیرخواهانه نسبت به تمام آحاد این جامعه عمل کند؛ تحت تاثیر غرایزی مانند گرسنگی(یا ترس از گرسنگی) «خود»ِ خویش را در بحبوحه‌ی جدال «نهاد« با «فراخود» به «نهاد» نزدیک می‌کند. در حقیقت، او به سبب میدان دادن به «نهاد»ِ خویش و سرسپردگی کاملش به قدرت لجام گسیخته‌ی پدرو پارامو، به‌ جای آنکه  نقش «فراخود» انعطاف پذیر جامعه را ایفاء کند به «خود»ِ این جامعه تبدیل می‌شود، اما «خود»ی که کاملاً در خدمت «نهاد»ِ کومالا، یعنی پدرو پارامو و پسرش میگوئل است. سپس به علت لجام گسیختگی «نهاد»ِ کومالا و دست اندازی به ساحت زندگی او-یعنی کشته شدن برادر و مورد تجاوز قرار گرفتن برادر زاده‌اش آنا توسط میگوئل- بتدریج با بیدار شدن حس گناه در او و پس از به‌کارگیری بعضی از مکانیزم های دفاعی از »نهاد»ِ خویش فاصله می‌گیرد، رو به »فراخود»ش می‌آورد و سرانجام وارد حیطه‌ی  خود‌آگاهی(واقعیت جدید) و یک «من» نوین می‌شود.

an investigation into the evolution of father rentería’s personality in the novel pedro páramo based on freud’s theory

personality is among the most important principles of psychological criticism. in a general division of the personality structure, freud divided personality into three elements: id, ego, and superego, in which the whole id and a large proportion of ego and superego are considered as unconscious elements. in this study, in the light of freud's theory and in a descriptive-analytical way, it was shown that father rentería (one of the characters in pedro páramo's novel) who, as a priest of the catholic church in the small town of comala, should play the role of a flexible and wise superego and act benevolently towards all members of this society, under the influence of instincts such as hunger (or fear of hunger), in conflicts between his id and superego, draws his ego toward his id. in fact, he turns into a self in this society instead of playing the role of a flexible superego of society due to paving the way for his id and his complete surrender to the unbridled power of pedro páramo. a self that is a surrender to comala’s id that is pedro páramo and his son, miguel. then, due to the unrestrainedness of comala’s id and the encroachment on his life - that is, the killing of her brother and the rape of her niece, anna, by miguel - a sense of guilt gradually awakens in him and after employing some defense mechanisms to move away from his id and to moves towards his superego and, finally, enters into the realm of self-consciousness (new reality) and makes a novel i.