خوانش رمان آرزوهای بزرگ چارلز دیکنز از دیدگاه تاریخ ‌گرایی جدید؛ پیپ و ایده‌آل‌های دوره‌ی ویکتوریا

کودکی دوران مهمی از زندگی همه‌ی انسان‌هاست و شرایط موجود در دوران کودکی تاثیر بسزایی در آینده‌ی هر فردی دارد. چارلز دیکنز یکی از نویسندگانی است که با انتخاب کودکان به‌عنوان قهرمان بیشتر رمان‌هایش، بیش از دیگران به مسئله‌ی  کودکی پرداخته است. عصر ویکتوریا، دوران طلایی ادبیات کودکان نامیده می‌شود؛ اما جامعه‌ی ویکتوریا درمورد کودکان به‌طورمتناقضی عمل می‌کند؛ زیرا دوران کودکی را به‌عنوان یک دوره‌ی ضروری در زندگی یک فرد می‌داند، اما به اکثر کودکان این فرصت را نمی‌دهد که رشد و انتقال ایمن به بزرگسالی را تجربه کنند. رمان آرزوهای بزرگ چارلز دیکنز به‌طورخاص بینش بزرگی از جامعه‌ی ویکتوریا را ارائه می‌کند. شخصیت‌های کودک دیکنز یا یتیم هستند یا اینکه والدینشان مشخص نیست و رمان‌های او مملو از کودکانی است که مورد غفلت یا آزار قرار گرفته‌اند. دیکنز تصویری بسیار واضح از دوران کودکی را در رمان خود ترسیم می‌کند. خواننده می‌تواند وارد ذهن قهرمان کودک رمان شود و جهان را از چشم یک کودک در عصر ویکتوریا ببیند. نگارنده بر این باور است که دیکنز با انتخاب یک کودک به‌عنوان قهرمان رمان خود و با بیان واقعیت‌ها در مورد کودکان، توانسته است ایده‌آل‌های دروغین ویکتوریایی در مورد کودکان را درهم بشکند. شایان ذکر است که مطالعات در مورد تحلیل رمان‌های دیکنز از دیدگاه تاریخ نگاری جدید بسیار محدود انجام شده است و رمان آرزوهای بزرگ به‌عنوان رمان کمتر بررسی شده از این دیدگاه انتخاب شده است. در تحلیل ایده‌آل‌های کودکان تاثیر شرایط اجتماعی، سیاسی و فرهنگی دوره‌ی ویکتوریا و نیز شرایط زندگی خود دیکنز در نظر گرفته می‌شود. از آنجا که رویکرد تاریخ گرایی جدید بر این فرض استوار است که یک متن ادبی را باید محصول زمان، مکان و شرایط آن دانست، رویکردی مناسب برای تحلیل ایده‌آل‌های کودکان در رمان آرزوهای بزرگ می‌باشد. دیکنز در این رمان با استفاده از تجربه‌ی خودزیسته و نیز درک درست و منصفانه از شرایط تاریخی واجتماعی حاکم بردوره‌ی ویکتوریا، تصویری واقعی از شرایط کودکان ارائه کرده است.

a new historicist reading of dickens’ great expectations: dickens’ pip studied through victorian ideals

victorian society was paradoxical as far as the idea of childhood is concerned, because although it perceived childhood as an essential period in a person’s life, most of its juveniles were not given the chance to experience growth and a safe transition into adulthood. charles dickens’ great expectations (1861) provides great insight into victorian society. dickens is actually the voice of the voiceless people, especially orphans. dickens’ child characters are either orphaned or of unknown parentage. his novels are full of neglected, exploited, or abused children. dickens paints an extremely vivid picture of childhood. the reader is able to enter the mind of the child hero and see the world through his eyes. this might have been partly influenced by dickens’ own horrible childhood experience. dickens in a way rewrites his own painful, unforgettable memories of childhood in the novel. in fact, by choosing a child as the protagonist of the novel, dickens could make a contrast between the real ideals of his character and those of the victorian society as he shatters those ideals. thus, the aim of this paper is to examine the ideals of children in the victorian age and to compare them with the reality by adopting the new historicist approach. since new historicism is based on the premise that a literary text should be considered a product of the time, place, and circumstances of its composition, the historical and social conditions of this era will be analyzed.