تحلیل روانکاوانه رمان عاشق مارگریت دوراس: روایت ملال‌آلود تکوین سوبژکتیویته

عاشق رمان بی مثال مارگریت دوراس به ما اجازه میدهد وارد دنیای اتوبیوگرافیک او شویم. آنچه در طول داستان بسامد چشمگیری دارد مواجۀ راوی با مادر و واکنش‌اش نسبت به مادرانگیست. توصیفات و واکنش‌هایی که همگی حاکی از نفرتی درونی نسبت به مادر هستند. نفرتی که نه راوی و نه خواننده هیچکدام علت اصلی آن را نمی‌دانند. برای کشف این علت به سراغ ژولیا کریستوا، فیلسوف، روانکاو و منتقد ادبی می‌رویم. از منظر او کودک در ابتدا با مادر خود در فضایی نشانه‌ای به نام «کورا» در هم تنیده شده‌اند، فضای یگانگی محض با مادر. تن مادر به مثابه این فضا، اصل و منشا وجودی کودک در ضمیر ناخودآگاه اوست. سپس کودک برای آنکه بتواند به یک سوژه و تن مستقل دست یابد ‌باید که مرزهایی را بین خود و اولین دیگری یا همان مادرش ترسیم کند و برای نیل به این هدف ناگزیر و ناخودآگاه به آلوده‌انگاری می‌پردازد. فرآیندی ملال‌آور که لازمه تحقق سوبژکتیویته است. با تحلیل رمان عاشق درمی‌یابیم که بروز عواطفی مانند انزجار و نفرت و حالاتی روانی همچون ملال و افسردگی نتیجۀ مکانیسم آلوده‌انگاری در ضمیر ناخودآگاه راوی است. این اثر داستانی پر از تلاطم‌های عاطفی، حسی و ادراکی است. روایت تولد یک هویت است، هویتی تازه برای هنرمندی که با خلق یک شاهکار ادبی این فرایند را بازآفرینی و درد و رنج و عواطف منفی ناشی از آن را تطهیر می‌کند و نیز تجربۀ تطهیر بخش به ظهور رسیدن یک هویت از دل کورای نشانه‌ای است در سطح نمادین نزد خوانندۀ رمان.

the lover of marguerite duras: dolorous story of the formation of subjectivity

marguerite duras’ unique novel lover allows us to enter her autobiographical world. what has a significant frequency throughout the story is the narrator’s encounter with her mother and her reaction to motherhood. the narrator’s descriptions of her mother inspire the reader with a different image from what is usual, descriptions that all indicate an inner hatred towards the mother. a hatred that neither the narrator nor the reader knows the exact cause. to discover this reason, we use julia kristina’s theories. in her book titled &the power of terror&, she talks about a process called &abjection&. from her point of view, the child is initially intertwined with his mother in a symbolic space called &chora& where there is no boundary for the child and he is one with the mother. in order to be able to become an independent subject and body, the child must then draw boundaries between himself and the first other, or his mother, and in this process he turns to abjection. in this research, taking these concepts into consideration, we first study the narrator and his relationship with his mother in order to find out whether the occurrence of emotions such as disgust and hatred and mental states such as depression can be an estimate of the same mechanism in the unconscious mind of the teenage narrator and finally we will see how writing is used as a solution to overcome these emotions and negative states by the author of the work.