مقایسه شخصیت‌های قصه‌های عامیانه ایرانی و داستان‌های هانس کریستین اندرسن

نویسندگان این مقاله برانند تا تیپ‌های به کار رفته در قصه‌های عامیانه شفاهی ایرانی و داستان‌های هانس کریستین اندرسن را با یکدیگر مقایسه کنند. برای توضیح بهتر این موضوع در این داستان‌ها به مسایلی همچون، اخلاق، اراده شخصیت‌ها در برابر قضا و قدر الهی و سیمای شخصیت‌های زن نیز پرداخته می‌شود. مقاله پیش رو به نتایج زیر می‌رسد: اول، هم محتوا و هم شخصیت‌های داستان‌های هانس کریستین اندرسن بیشتر از داستان‌های ایرانی اخلاق‌مدارند. دوم، شخصیت‌های اندرسن بسیار بیشتر از تیپ‌های قصه‌های ایرانی با مسیله مرگ روبرویند. سوم، چهره منفی زن در داستان‌های ایرانی به مراتب نمود بیشتری دارد. چهارم، در داستان‌های اندرسن، خواننده افزون بر انسان، حیوان و عناصر طبیعی، واداشته می‌شود تا با طیف وسیعی از اشیا نیز همزادپنداری کند. بر خلاف داستان‌های ایرانی که تاریخ دقیقی برای خلق آنان ذکر نشده است، اندرسن داستان‌های شفاهی مردم سرزمین خود را در قرن نوزده و زمانی مقارن با گسترش مکتب رمانتیسم به رشته تحریر درآورده؛ مسیله‌ای که در ایجاد این تفاوت‌ها بی‌تاثیر نبوده است.