تحلیل روانشناختی وقتی نیچه گریست اثر اروین یالوم

رمان وقتی نیچه گریست، اثر اروین یالوم، یکی از برجسته‌ترین رمان‌هایی است که به نیکی پیوند ادبیات و روان‌شناسی را نمایان ساخت و چنان مورد توجه قرار گرفت که اندکی بعد فیلمی با همین نام، بر اساس آن ساخته شد و جوایز متعددی را از آن خود کرد. نویسنده این رمان، در قالب یک رمان جذاب، چگونگی درمان روان‌نژندی دو تن از نوابغ غرب (فریدریش نیچه و یوزف‌برویر، استاد فروید) را به نمایش گذاشته است. در این جستار، رمان یاد شده، از منظر نقدی روان‌شناختی،به ویژه با توجه به «نهاد، من، فرامن و لیبیدو » نقد و بررسی گردید و مشخص شد که این رمان، در قالب دو بخش جداگانه، شکل گرفته که در این مقاله به آن پرداخته می‌شود.