ادبیات داستانی در مقابله با فراموشی پسااستعمار بررسی رمان جویندگان استخوان نوشته ی طاهر جاعوط

ادبیات الجزایر که در زمان حکمرانی فرانسویان بر این کشور، وسیله‌ای بود برای مبارزه علیه استعمارگر، پس از استقلال، سمت و سوی دیگری یافت:  نویسندگان بسیاری از جستجوی هویت گم‌شده و چندپاره‌ی الجزایری و تداوم خشونت در این کشور نوشتند و عده‌ی زیادی از آنان از جمله طاهر جاعوط، نویسنده و روزنامه‌نگار، در این راه کشته شدند. دومین رمان جاعوط، جویندگان استخوان (1984)، به حضور بی‌امان و بی‌پایان خشونت در پسااستعمار می‌پردازد. مقاله‌ی پیش رو، با تحلیل جویندگان استخوان، درصدد بررسی رمان به عنوان ژانری ترکیبی و یادآور بخش‌های فراموش‌شده، دست‌کاری شده و نانوشته‌ی تاریخ است. این رمان با ترسیم جامعه‌ای تسلیم در برابر فساد، سودجویی و هژمونی خشونت طلبان، از  فراموشی آرمانهایی می‌گوید که الجزایر برایشان جنگیده بود.

fiction literature against postcolonial obliviona review of the bone seekers written by taher djaout

when french government was ruling algeria, the algerian literature was a means of fighting against the colonialists. after the independence, the literature found another orientation: a large number of writers, searching a trace of the jumbled algerian identity and trying to find an answer to the question of why violence still did not leave the country, got started to write;  so many were killed, including taher djaout, journalist and writer whose second novel, the bone seekers (1984) focuses on the persistence of violence in the post-colonial age: despite the withdrawal of the colonialism and the victory of the people in the independence wars, violence is ongoing and expanding. the present article, by analyzing bone seekers, tries to study the novel as a combined genre and reminiscent of the forgotten and unwritten parts of history. this novel draws a society dominated by corruption, opportunism and hegemony of the violence that betrayed the aims for which people fought.