روزمرگی و غرابت تشویش آور آن در خودنگاره ی سبز نوشته ماری ایندیای

ماری ایندیای نویسنده زن مشهور ادبیات معاصر فرانسه است که به بازنمایی تصویر ادبیات فانتستیک در دنیای امروز پرداخته. رمان های او دربردارنده ی عناصر خیالی و فراطبیعی و درون مایه های وهم انگیز اند. در داستان های او حقیقت زندگی با دنیای غیر واقعی ترکیب می شود و درخواننده حسی غریب بر می انگیزد. خودنگاره ی سبز یکی از رمان های اوست که با ساختاری پیچیده این حس را در ذهن تداعی می کند، حسی که فروید از آن به عنوان «شگرف» یاد کرده و در مقاله ای به همین نام به تعریفش می پردازد . این مقاله تحلیلی است از رمان خودنگاره ی سبز از منظر ادبیات شگرف و شگردهای ایندیای در خلق این نوع ادبیات. ایندیای از مفهوم شگرف برای به تصویر کشیدن غرابت زنانگی شخصیت های زن استفاده کرده تا نشان دهد که چگونه ساختارهای جنسیتی و هنجارهای اجتماعی که در ابتدا امری طبیعی به شمار می روند به تدریج تبدیل به مسئله ای ناخوشایند شده و حسی شگرف ایجاد می کنند.

The daily life and its disturbing strangeness in Marie Ndiaye’s Selfportrait in green

Marie Ndiaye is one of the most famous women writers of French contemporary literature who portrayed the image of fantastic literature in a presentday context. Her novels contain fantasy, the themes of sorcery and the uncanny. Her writing is a mix of fantasy and reality of everyday life which causes a strange feeling in the reader. SelfPortrait in Green is one of her novels that, with a complex structure , evokes that strange feeling in the mind, a feeling that Freud called uncanny and explained it in an article of the same name. In this article, we will examine the content of the novel SelfPortrait in Green from the point of view of fantastic literature and analyze the elements of Ndiaye’s narrative writing that are in harmony with fantastic literature. In this story, Ndiaye used the concept of uncanny to portray the strange femininity of female characters and show how gender structures and social norms, initially considered natural, gradually become an unpleasant problem and create a sense of strangeness.