|
|
بررسی رئالیسم کارناوالی-تلخ خند و صدای دیگری از منظر باختین در شعر ”استعاره ها“ اثر سیلویا پلت
|
|
|
|
|
نویسنده
|
موسوی نیا رحیم ,مظلومیان سعیده
|
منبع
|
پژوهش ادبيات معاصر جهان - 1398 - دوره : 24 - شماره : 1 - صفحه:269 -282
|
چکیده
|
در این مقاله تمهید رئالیسم کارناوالی-تلخخند از منظر میخاییل باختین را در شعر ”استعارهها“ اثر سیلویا پلت بررسی میکنیم و نشان میدهیم که این شگرد تا چه اندازه مخاطب را از ایدئالیسم پرورده اجتماعی دور میکند و بیان متفاوتی از واقعیات ارائه میدهد. پلت تصاویر تلخخندی میآفریند و آنها را در فضایی کارناوالی قرار میدهد تا با تنزل تصویر ایدئال از مادر باردار، صدا، تجربه و درک او از بارداری را به عنوان صدای دیگری به گوش مخاطب برساند. درک مخاطب از واقعیت نیز مرهون فضای کارناوالی و تصاویر تلخخندی است که پلت با بیان هزلگونه و متفاوت در همهجا آرامش ذهنی و احساسی خواننده را به چالش میکشد. این مقاله با بررسی رئالیسم کارناوالی-تلخخند که پلت آن را به صورت تمهید دفاعی علیه زبان مسلط و ایدئالگرا بهکار میبرد نشان میدهد نوشتار زنانه تا چه حد میتواند بر غنای تجربه انسانی و درک انسان از واقعیات بیفزاید و اینکه ارزش کار پلت، صراحت بیان و شجاعت او در انجام این مهم تا چه حد ستودنی است.
|
کلیدواژه
|
رئالیسم کارناوالی-تلخ خند، تنزل، صدای دیگری، بارداری، بدن زن، حامل
|
آدرس
|
دانشگاه شهید چمران اهواز, گروه زبان و ادبیات انگلیسی, ایران, دانشگاه شهید چمران اهواز, گروه زبان و ادبیات انگلیسی, ایران
|
پست الکترونیکی
|
mazloumiansaeede@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Bakhtin’s CarnivalesqueGrotesque Realism and the Voice of Other in Sylvia Plath’s ‘Metaphors’
|
|
|
Authors
|
Moosavinia Sayyed Rahim ,Mazloumian Saeede
|
Abstract
|
The present study examines Mikhail Bakhtin’s carnivalesquegrotesque realism in Sylvia Plath’s poem “Metaphors” and shows how this technique can divert the reader from the socially constructed idealism and provide a different view and expression of reality. In “Metaphors”, Plath creates grotesque images and places them in a carnivalesque atmosphere to degrade the ideal image of a pregnant mother and let the reader hear the voice of the pregnant mother as the other. Plath’s humorous and different expression creates a carnivalesque atmosphere in which objects and creatures turn around the concept of pregnancy and the pregnant mother’s body, degrade the image of ‘ideal pregnancy’, and replace it with the reality of what the pregnant mother experiences. This essay, through the carnivalesquegrotesque realism that Plath uses as a defensive technique against the dominant and idealistic language, demonstrates how much feminine writing can enrich human experiance and perception of realities. It also shows how adimrable Path’s courage and clarity are.
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|