رابطه علّی ویژگی های شخصیت با فرسودگی تحصیلی با میانجی گری خودکارآمدی تحصیلی و تنیدگی تحصیلی ادراک شده در دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی علّی ویژگی های شخصیت با فرسودگی تحصیلی با میانجی گری خودکارآمدی تحصیلی و تنیدگی تحصیلی ادراک شده در دانشجویان دختر و پسر کارشناسی ارشد دانشگاه شهید چمران اهواز بود. شرکت کنندگان در این پژوهش 280 نفر از دانشجویان در سال تحصیلی 1393-1392 بودند که به روش تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه ی شخصیتی نیو- فرم کوتاه (neo-ffi)، پرسشنامه ی تنیدگی تحصیلی ادراک شده، پرسشنامه ی فرسودگی تحصیلی و مقیاس کارآمدی تحصیلی بود. ارزیابی الگوی پیشنهادی با استفاده از روش تحلیل مسیر انجام گرفت. جهت آزمون روابط غیرمستقیم از روش بوت استراپ (نرم افزار amos-21) استفاده شد. بر اساس نتایج این پژوهش، تمام مسیرها از لحاظ آماری معنی دار بودند. همچنین نتایج نشان داد که مسیر های غیرمستقیم برون گرایی، وظیفه شناسی، باز بودن به تجربه و روان رنجوخویی از طریق خودکارآمدی تحصیلی روی فرسودگی تحصیلی معنی دار بود. به علاوه تمام مسیر های غیر مستقیم برون گرایی، وظیفه شناسی، باز بودن به تجربه و روان رنجور خویی از طریق تنیدگی تحصیلی ادراک شده روی فرسودگی تحصیلی معنی دار بود.