ارزیابی مدل تحمل پریشانی بر اساس سبک زندگی ناخوشایند با میانجی گری تنظیم شناختی هیجان در پرستاران زن بیمارستان در دوران شیوع کرونا

هدف از انجام این پژوهش بررسی ارزیابی مدل تحمل پریشانی بر اساس سبک زندگی ناخوشایند با میانجی‌گری تنظیم شناختی هیجان در پرستاران زن بیمارستان بود. طرح پژوهش همبستگی و از نوع مدلسازی معادلات ساختاری بود. این پژوهش با حضور 500 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس از بین پرستاران زن مشغول به کار در بیمارستان‌های شهر اصفهان در سال 1400 انجام شد. برای اندازه‌گیری متغیرهای پژوهش از مقیاس تحمل پریشانی (simons gaher 2005)، پرسشنامه سبک زندگی (smith and miller, 1988) و پرسشنامه تنظیم‌ شناختی هیجانی (garnefski and kraaij, 2007) استفاده شد. داده‌ها با ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای spss و amos تحلیل شد. نتایج نشان داد که سبک زندگی ناخوشایند و تنظیم شناختی هیجان ناسازگارانه بر تحمل پریشانی اثر مستقیم و منفی دارد (0.01>p). همچنین تنظیم شناختی هیجان سازگارانه بر تحمل پریشانی اثر مستقیم و مثبت دارد (0.01>p). همچنین بر اساس یافته‏های این پژوهش، مدل اصلاح شده از برازش مطلوبی برخوردار بود. مدل مورد نظر از برازندگی مطلوبی برخوردار است و گام مهمی در جهت شناخت عوامل موثر بر تحمل پریشانی پرستاران زن است و مسئولان بیمارستان‌ها می‌توانند در راستای بهبود تحمل پریشانی پرستاران خود در دوران شیوع کرونا ویروس از نتایج این پژوهش استفاده کنند.

the evaluation modeling distress tolerance based on unpleasant lifestyle with mediation of cognitive emotion regulation in in women nurses hospital in during coronavirus disease

abstractthe purpose of this study was to evaluation modeling distress tolerance based on unpleasant lifestyle with mediation of cognitive emotion regulation in in women nurses’ hospital in during coronavirus disease. the research design was a structural equation modeling relationship. this study was conducted in the presence of 500 people women nurses’ hospital by available sampling method among in hospitals in isfahan city in year 1400. to measure the variables, distress tolerance scale (dts) of simons and gaher (2005), lifestyle inventory (lsi) of smith and miller (2001) and cognitive emotion regulation questionnaire (cerq) of garnefski and kraaij (2007) were used. data were analyzed using pearson correlation and structural equation modelling with using spss and amos software was investigated.the results showed that lifestyle and maladaptive cognitive regulation of emotion have a direct and negative effect on distress tolerance (p <0.01). also, the adaptive cognitive regulation of emotion has a direct and positive effect on distress tolerance (p <0.01). also, proposed model had an acceptable fitness to the data and indirect pathways. the evaluated model has a good fit and is an important step in identifying the factors that are effective in distress tolerance in hospital staff and hospital officials can use the results of this study to improve nurses’ distress tolerance during coronavirus outbreaks.