تدوین مدل علی ازدواج موفق براساس سبک های دلبستگی و ویژگیهای شخصیتی با نقش واسطه ای تمایزیافتگی

هدف: ازدواج به عنوان یکی از رویدادهای مهم زندگی است که بیشتر ما برای تشکیل خانواده از این رویداد مهم استقبال میکنیم ازدواج چه در سنت وچه در فرهنگ امری پسندیده و نیکوست. هدف پژوهش حاضر ارائه مدل علی ازدواج موفق بر اساس سبک‌های دلبستگی، ویژگی‌های شخصیتی با میانجیگری تمایزیافتگی می‌باشد.روش : حجم نمونه‌ای برابر 500 زوج از زوجین شهرستان خوی به شیوه دردسترس و با لحاظ نمودن ملاک های ورود به پژوهش انتخاب شدند. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه سبک‌های دلبستگی، ویژگی‌های شخصیتی، تمایزیافتگی، عملکرد خانواده و رضایت زناشویی جمع‌آوری و بااستفاده از معادلات ساختاری مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتیافته ها: یافته‌ها حاکی از آن است که بیشترین تاثیر مستقیم بر ازدواج موفق از سوی تمایزیافتگی با تاثیرپذیری 0.379 می‌باشد و کمترین میزان تاثیرپذیری نیز برون‌گرایی با میزان 0.266 می‌باشد. که اگر فرد دارای تمایزیافتگی بالایی باشد یا بیاموزد آن را ارتقاء بخشد، حتی در صورت داشتن ویژگی‌های شخصیتی ناهمخوان نیز با پذیرش و مدیریت برخورد نموده به‌جای گیرکردن در تغییر خود یا طرف مقابل تمام انرژی خود را صرف حل مسئله زندگی زناشویی کرده و دلبستگی ایمن زوجی ایجاد می‌شود. در عین حفظ فردیت، زوج به ماشدن مطلوب در ازدواجی موفق می‌رسند.

Formulation of a Causal Model of a Successful Marriage Based on Personality Traits and Attachment Style With the Mediating Role of Self-Differentiation

Introduction:Marriage is one of the most important events in life and most of us welcome this important event to start a family. Marriage is a good thing both in tradition and culture. This study aims to present a causal model of a successful marriage based on attachment styles, personality traits mediated by differentiation. Methods:The sample size of 500 couples from Khoy city couples was selected by available methods and considering the inclusion criteria. Research data were collected using the Questionnaire of Attachment Styles, Personality Traits, Differentiation, Family Function, and Marital Satisfaction and analyzed using structural equations. Findings:Findings indicate that the most direct effect on successful marriage is differentiation by affectivity with 0.379 and the least effect is extraversion with 0.266. If a person has a high degree of differentiation or learns to improve it, even if he / she has inconsistent personality traits, he / she will accept and manage it. Is created. While maintaining individuality, couples achieve the desired being in a successful marriage.