مقایسه اثربخشی زوج درمانی مثبت نگر و درمان کوتاه مدت راه حل محور بر بهزیستی روانشناختی و بهبود سازگاری زناشوئی در خانواده های ساکن شهر شیراز

مقدمه و هدف: در سال های اخیر کوشش برای افزایش تراز سلامت روانی و بهبود روابط زوجین در راستای افزایش پایداری خانواده و پیشگیری از آشفتگی زندگی زناشویی و رخداد طلاق مورد توجه قرار گرفته است. هدف از انجام این پژوهش مقایسه اثربخشی زوج درمانی مثبت نگر و درمان کوتاه مدت راه حل محور بر بهزیستی روانشناختی و بهبود سازگاری زناشوئی بوده است. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با سه گروه (دو گروه آزمایش، یک گروه زوج درمانی مثبت نگر، یک گروه درمان کوتاه مدت راه حل محور و یک گروه کنترل) بود .جامعه ی پژوهش حاضر کلیه زوجین متاهل شهر شیراز بودند. شیوه نمونه گیری به صورت غیراحتمالی هدفمند بود. 48 نفر از افرادی که نمره کمتری در بهزیستی روانشناختی و سازگاری زناشوئی بدست آورند به عنوان نمونه نهایی در نظر گرفته شدند به طوری که، در هر گروه 16 نفر قرار گرفت. گروههای آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت درمان قرار گرفتند. جهت گردآوری اطلاعات از مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف پرسش نامه سازگاری اسپانیراستفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد هر دو رویکرد درمانی بر بهزیستی روانشناختی و بهبود سازگاری زناشوئی در خانواده ها اثر داشته است(05/0 ≥p). اما تفاوت معناداری بین اثربخشی دو روش مداخله مشاهده نگردید(p>0/05). بحث و نتیجه گیری: : یافته های پژوهش حاضر حمایت تجربی قابل قبولی برای اتربخشی رویکرد راه حل محور و زوج درمانی مثبت‌نگر فراهم می آورد.

Comparing the Effectiveness of Positive Couple Therapy and SolutionFocused Therapy on Improving Marital Adjustment and Psychological WellBeing among Family in Shiraz

Introduction:In recent years, efforts to increase the level of mental health and improve the relationship between couples in order to increase family stability and prevent marital turmoil and divorce has been considered. The purpose of this study was to compare the effectiveness of positive couple therapy and SolutionFocused Brief Therapy on improving marital adjustment and psychological wellbeing. Materials and Methods:In this quasiexperimental research method along with pretestposttest design used with three groups (two experimental groups, a positive couple therapy group, a SolutionFocused Therapy group and a control group). The statistical population consisted of all married couples in Shiraz. The sampling method was improbably purposeful. 48 people who scored lower in psychological wellbeing and marital adjustment were considered as the final sample. 16 people were placed in each group. The experimental groups were treated in 8 sessions of 90 minutes. Ryff Psychological WellBeing Scale and Spanier Adjustment Questionnaire were used to collect data. Findings:The results showed that both therapeutic approaches had an effect on psychological wellbeing and improving marital adjustment in families. (P≤ 0.05) But no significant difference was observed between the effectiveness of the two intervention methods (P> 0.05). Conclusion:The findings of the present study provide acceptable empirical support for the SolutionFocused Brief Therapy and positive couple therapy.