مقایسه اثر بخشی آموزش مبتنی بر یادگیری معکوس و آموزش مبتنی بریادگیری مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی، خود تنظیمی تحصیلی و درگیری تحصیلی دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان لامرد

مقدمه و هدف: ین پژوهش با هدف مقایسه اثر بخشی آموزش مبتنی بر یادگیری معکوس و آموزش مبتنی بریادگیری مشارکتی  بر پیشرفت تحصیلی، خود تنظیمی تحصیلی و درگیری تحصیلی دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان لامرد  انجام شد. مواد و روش ها: کلیه دانش آموزان کلاس ششم مدارس ابتدایی شهرستان لامرد در سال تحصیلی 9998 به عنوان جامعه آماری این پژوهش و 60 نفر دانش آموز کلاس ششمی که در سال تحصیلی 9998 در آموزشگاه خیریه ابوفاضل لامرد مشغول به تحصیل بودند به عنوان نمونه آماری پژوهش در نظر گرفته شدند. اعضای نمونه پژوهش حاضر به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. اعضای نمونه در سه  گروه(گروه کنترل به تعداد 20 نفر، گروه آزمایش اول به تعداد 20 نفر وگروه آزمایش دوم به تعداد 20 نفر) گماشته شدند. روش پژوهش به صورت شبه آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری صورت گرفت و برای مشخص کردن نرمال بودن داده‌ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف استفاده شد. یافته ها: . یافته های پژوهش نشان داد که اثر گذاری آموزش مبتنی بر یادگیری معکوس بر پیشرفت تحصیلی، خود تنظیمی و درگیری تحصیلی نسبت به آموزش مبتنی بر یادگیری مشارکتی بیشتر بوده است. بحث و نتیجه گیری: بین اثربخشی آموزش مبتنی بر یادگیری معکوس و آموزش مبتنی بریادگیری مشارکتی، بر  پیشرفت تحصیلی، خود تنظیمی و درگیری تحصیلی دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان لامرد، تفاوتی معنادار وجود دارد.

Comparison of the Effectiveness of Training Based on Flipped Learning and Training Based on Participatory Learning on Academic Achievement, Academic SelfRegulation and Academic Engagement of Sixth Elementary School Students in Lamerd City.

Introduction:The aim of this study was to compare the effectiveness of education based on flipped learning and education based on participatory learning on academic achievement, academic selfregulation and academic engagement of sixth grade elementary school students in Lamerd city. Materials and Methods:The research method was applied in terms of purpose and quasiexperimental with a pretestposttest design with a control group. The members of the research sample were selected by available sampling method. Researchermade academic evaluation test, Bofard selfregulatory scale, and Shuffle and Becker academic engagement scale were the measuring instruments of this study. Findings:In general, oneway analysis of covariance for academic achievement scores (F = 19.83 and p = 0.001), academic selfregulation (F = 22.19 and p = 0.001) and academic engagement (F = 19.86). Conclusion: education based on collaborative learning had a positive and significant effect on academic selfregulation and academic engagement, but did not have a significant effect on academic achievement