نقش واسطه ای خودنظم‌جویی تحصیلی در رابطه ذهن‌آگاهی با رفتار غیرمولد تحصیلی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌ای خودنظم‌جویی تحصیلی در رابطه ذهن‌آگاهی با رفتار غیرمولد تحصیلی در گروهی از دانش‌آموزان دوره‌ی متوسطه اول شهرستان مرودشت بود. مشارکت‌کنندگان 295 نفر از دانش‌آموزان بودند که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند و مقیاس‌های ذهن‌آگاهی دروتمن و همکاران، خودنظم‌جویی تحصیلی بوفارد و همکاران و رفتار غیرمولد تحصیلی ریمکوس را تکمیل کردند. روایی و پایایی مقیاس‌های پژوهش نیز با استفاده از روش تحلیل عامل تاییدی و ضریب آلفای کرونباخ مورد بررسی و تایید قرار گرفت. برای تحلیل داده‌های توصیفی و ماتریس همبستگی بین متغیرهای پژوهش از نرم‌افزار spss نسخه 24 و برای آزمون فرضیه و مدل پژوهش از نرم‌افزار amos نسخه 24 استفاده شد. یافته‌ها نشان دادند که مدل پژوهش با داده‌های جمع‌آوری شده برازش مطلوبی دارد؛ همچنین، یافته‌ها نشان دادند که اثر مستقیم ذهن‌آگاهی بر رفتار غیرمولد تحصیلی معنی‌دار نبود؛ اما اثر مستقیم ذهن‌آگاهی بر خودنظم‌دهی تحصیلی و اثر مستقیم خودنظم‌‌دهی تحصیلی بر رفتار غیرمولد تحصیلی معنی‌دار بود؛ همچنین، اثر ذهن‌آگاهی بر رفتار غیرمولد تحصیلی با واسطه‌گری خودنظم‌جویی تحصیلی معنی‌دار بود. به‌طور کلی یافته‌های پژوهش حاضر، نقش ذهن‌آگاهی و خودنظم‌جویی تحصیلی را در تبیین رفتار غیرمولد تحصیلی نشان می‌دهند. بر اساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که به منظور کاهش رفتار غیرمولد تحصیلی دانش‌آموزان، باید به ذهن‌آگاهی و خودنظم‌دهی تحصیلی آن‌ها توجه شود.

The mediating role of academic selfregulation in the relationship between mindfulness and nonproductive academic behavior

The aim of this study was to investigate the role of selfregulatory academic intermediation in the relationship between mindfulness and unconscious academic behavior in a group of second grade high school students in Marvdasht. Participants included 295 students who were selected by randomized cluster sampling and completed (Drutman) and colleagues’ mindfulness scales, Bufard et al.’s academic selfregulation, and Rimos’s unproductive academic behavior. The validity and reliability of the research scales were also evaluated using the confirmatory factor analysis method and Cronbach’s alpha coefficient. The SPSS software (version 24) was used to analyze the descriptive data and the correlation matrix between the research variables, and the AMOS (software version 24) was used to test the hypothesis and the research model. The finding indicates that the research model fits well with the data collected. Also, the findings showed that the direct impression of mindfulness on unproductive academic behavior was not significant; But the direct effect of mindfulness on academic selfregulation and the direct effect of academic selfregulation on unproductive academic behavior were significant; Also, the effect of mindfulness on unproductive academic behavior was significant with the mediation of academic selfregulation. In general, the findings of the present study show the role of academic awareness and selfregulation in explaining unproductive academic behavior. Based on the findings of this study, it can be concluded that in order to decrease the unproductive academic behavior of students, attention should be paid to their educational awareness and selfregulation.