بررسی تطبیقی نگاه روان شناسی و اسلام به مقوله‌ی مثبت نگری در انسان

مثبت نگری مفهومی است که توجه ویژه ای را در روان شناسی و نیز در دین به خود جلب کرده است. روان شناسی در ابتدای ظهور خود بیشتر توجه خود را معطوف به نقاط منفی وجود انسان مانند درمان بیماری ها و آسیب های روانی می کرد اما اخیرا رویکرد روان شناسی مثبت نگر که یکی از رویکردهای نو ظهور در مکتب روان شناسی است، برخلاف روان شناسی قدیمی به جای تاکید بر بیماری ها و آسیب ها تمرکز خود را روی خصایص و توانمندی های مثبت انسان از قبیل شادکامی، امید، خوشبینی، بهزیستی و دیگر ابعاد وجود انسان معطوف داشته است. همچنین در دین اسلام هم همواره بر مثبت اندیشی و تفکر مثبت جهت بهداشت روان و سلامت عقل تاکیدات فراوانی شده است. بنابراین هدف پژوهش حار بررسی تطبیقی نگاه روان شناسی و اسلام در رابطه با ابعاد و مولفه های مثبت نگری در انسان است. روش پژوهش حاضر از نوع تحقیقات تحلیلی استنتاجی است، به این ترتیب که با جمع آوری اطلاعات از متون اسلامی و روان شناسی، به بررسی مفهوم مثبت نگری و نگرش نسبت به انسان پرداخته شد. به طور کلی می توان اینگونه نتیجه گیری کرد که بین هستۀ اصلی معنای روان شناختی مثبت نگری و معنای اسلامی آن نه تنها تفاوت وجود ندارد بلکه در این دو رویکرد نگاه تقریبا مشابهی به مثبت نگری و مثبت اندیشی شده است و از طرفی دیگر، هم در اسلام و هم در روان شناسی اگرچه به جنبه های منفی وجود انسان توجه شده است اما به طور کلی در این دو دیدگاه نگاه تقریبا مثبتی به انسان و ابعاد وجودی آن معطوف است.

A comparative study of psychology and Islam view to positivity in human

Positivity and positive thinking is concept that special attention has attracted in psychology and religion. Psychology at the beginning of its emergence more attention to negative points of human existence, such as the treatment of disease and trauma but recently positive psychology prospective which one of the new approaches is in psychology, Unlike traditional psychology, instead of emphasis on diseases and injuries focused on humans positive traits and abilities, such as happiness, hope, optimism, wellbeing and other aspects of human existence. in the other hand, is seen in Islam is always positivity and positive thinking is the many emphasis has been for mental and mind health. so the purpose of present paper is a comparative study of Islam and psychology view in relate to positivity component and dimensions in human. the method of present study is inductive analytical research, thus with collecting data from Islamic and psychology texts, to explore the concept of positivity and attitude towards in human. In general, it can be concluded that not only there is no difference between main core of psychological and Islamic meaning of positivity but also in the two approaches there are similar fairly view to positivity and positive thinking and in the other hand In Islam and psychology too, although has been attention to negative aspects of human existence, but in general in two approaches there are positive fairly view to human and its existence dimensions.