رابطه بین پنج عامل بزرگ شخصیت و بهزیستی مدرسه: نقش واسطه‌ای عاطفه مثبت و منفی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌گری عاطفه مثبت و منفی در رابطه بین پنج عامل بزرگ شخصیت(روان‌نژندگرایی، برون‌گرایی، گشودگی به تجربه، توافق‌پذیری و وظیفه‌گرایی) و بهزیستی مدرسه بود. مشارکت‌کنندگان شامل 474 نفر بودند که از میان دانش‌آموزان کلاس‌های دهم و یازدهم دبیرستان‌های شیراز به روش تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شده و به پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت(فرم کوتاه) (khormaei & farmani, 2014)، مقیاس عاطفه مثبت و منفی پاناس(watson et al., 1988) و پرسشنامه بهزیستی مدرسه(konu & lintonen, 2006) پاسخ دادند. یافته‌ها با استفاده از مدل‌یابی معادلات ساختاری نشان داد که اثر برون‌گرایی، گشودگی به تجربه و وظیفه‌گرایی بر عاطفه مثبت به‌صورت مثبت و معنی‌دار بود. اثر روان‌نژندگرایی بر عاطفه مثبت به صورت منفی و معنی‌دار و بر عاطفه منفی به صورت مثبت و معنی‌دار بود. به‌علاوه روان‌نژندگرایی، توافق‌پذیری، گشودگی به تجربه و وظیفه‌گرایی بهزیستی مدرسه را به ‌صورت هم مستقیم و هم غیرمستقیم با واسطه‌گری عاطفه مثبت و منفی پیش‌بینی کردند. بر اساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که افزایش برون‌گرایی، گشودگی به تجربه و وظیفه‌گرایی و کاهش روان‌نژندگرایی در دانش‌آموزان، موجبات افزایش عاطفه مثبت و بهزیستی مدرسه آن‌ها را فراهم آورد.