جایگاه اصل صحت در ارزیابی صلاحیت داوطلبان انتخابات در نظام جمهوری اسلامی ایران

حق انتخاب کردن و حق انتخاب شدن ازجمله حق‏های طبیعی و بنیادین است که محدود نمودن آنها در مقام قانون‌گذاری و تفسیر قانون نیازمند توجیه است. از چشم‌انداز اسلامی نیز این دو حق از نمونه‌های مهم حق‌الناس‌اند. بنابر رویکرد حاکم در نظام جمهوری اسلامی و رویۀ شورای نگهبان، مناصب باید همچون امانت شرعی به افراد عادل سپرده شوند و در موارد تردید نسبت به وجودشرایط نیز اصل عدم جریان خواهد داشت. این رویه که شرایط انتخاب‏شونده را حداکثری و انتزاعی می‏کند، به ردّ صلاحیت تعداد قابل‌توجهی از داوطلبان در انتخابات‏های گوناگون منجر شده است. مقالۀ حاضر در پی ارائۀ راهکار و شاخصی در جهت گسترش و تضمین حقوق انتخاباتی مبتنی بر مبانی فقهی است. بر اساس یافته‏های این مقاله، کاربست اصل صحت تکلیفی و امارۀ صحت قانونی در فرایند بررسی صلاحیت داوطلبان انتخابات می‏تواند با حمایت از نامزدها در برابر اتهامات، وظیفۀ نظارت تضمینی را محقق سازد و ارزیابی شرایط ذهنی و کیفی را محدود نماید. همراهی اصل و امارۀ صحت با تفسیر مضیق از شرایط قانونی لازم، در راستای گسترش حق‏ها و آزادی‏ها قابل تحلیل است و تحولاتی را در نظام انتخاباتی ایران حتی با حفظ قوانین موجود رقم خواهد زد. به این منظور، مقاله به تعیین جایگاه اصل صحت در ارزیابی صلاحیت داوطلبان و شیوۀ صحیح تفسیر دربارۀ شرایط ذهنی و کیفی انتخاب‏شوندگان می‏پردازد و بر این مسئله تاکید دارد که می‏توان از اصل صحت تکلیفی و امارۀ صحت قانونی در احراز شرایط ذهنی و کیفی داوطلبان انتخابات، مانند اعتقاد و التزام به اسلام و نظام جمهوری اسلامی و قانون اساسی، بهره برد.

presumption of correctness in qualification assessment of election candidates in the islamic republic of iran

the right to vote and the right to be elected are two fundamental human rights. from the islamic point of view, these are the significant examples of rights of the people (hagh al-nas) in the public sphere. restriction of these rights in terms of legislation and interpretation should be justified. guardian council of the iranian constitution, however, sees official positions as religious trust that must be given only to the just people. it presumes that in any kind of doubt, the lack of legal qualifications of nominees should be applied. this has resulted in the disqualification of a considerable number of nominees in different elections. this article seeks to provide a solution to guarantee and expand electoral rights based on jurisprudential principles. according to the findings of this article, the principle of correctness and the presumption of correctness could be applied during the process of qualification assessment of candidates. this, in its turn, would support nominees against different accusations and result in the limitation of subjective assessments and consequently guaranteed monitoring. also, the article suggests a strict interpretation of legal qualifications to expand the rights and freedoms of voters and nominees and make considerable changes in the current iranian election system. for this purpose, the article first explains the presumption of correctness and its application in the process of qualification assessment and presents the proper interpretation of candidates’ legal qualifications. the article insists, in particular, the application of trust principle and presumption of correctness in subjective conditions, such as belief in and practical commitment to islam, political regime, and the constitution.