تاثیر ارتباط دعاوی در مقررات صلاحیت و دادرسی

ارتباط میان دعاوی با شرایطی، به ادغام آنها و رسیدگی توامان منجر می‌‌شود. یکی از شرایط تحقق این امر، وجود صلاحیت برای دادگاه رسیدگی‌کننده است. در چنین شرایطی، میان مقررات ناظر بر صلاحیت و مقررات ناظر بر پیشبرد دادرسی دعاوی مرتبط، تزاحم به‌وجود می‌آید. حقوق دادرسی مدنی به‌منظور مرتفع نمودن این امر و اتخاذ تمهیدات آیینی کارآمد، در مواردی مقررات صلاحیت اعم از ذاتی و محلی را به نفع مقررات دعاوی مرتبط تعدیل نموده تا زمینۀ ادغام و رسیدگی توامان فراهم شود. در موارد دیگر، ویژگی یا برتری مقررات صلاحیت غلبه نموده، ادارۀ دادرسی دعاوی مرتبط، با اتخاذ سازوکارهایی چون توقف رسیدگی یک دعوا تا اتخاذ تصمیم در دیگری، صورت می‌پذیرد. در این مقاله با تاکید بر مقررات صلاحیت، اعم از ذاتی و محلی، نحوۀ ادارۀ تزاحم یادشده در حقوق دادرسی مدنی ایران بررسی گردیده و همچنین مقررات مشابه در حقوق فرانسه مورد توجه قرار گرفته است. به‌طور کلی، به‌نظر می‌رسد، مسیر حرکت در حقوق دادرسی مدنی به سوی تحقق تعدیل بیشتر در مقررات صلاحیت به نفع گسترده شدن موارد ادغام دعاوی است. این امر به معنای غلبۀ تدریجی مبانی نظری و سیاست‌های آیینی سازمان حقوقی دعاوی پیچیدۀ شکلی بر مقررات صلاحیت است.

the impact of the relation between litigations in jurisdiction and proceedings

the relation between lawsuits leads to mergers of litigations. one of the conditions for this to happen is the existence of jurisdiction for the trial court. in such cases, there is a conflict between the provisions governing jurisdiction and the provisions governing the conduct of related litigation. in order to resolve this issue and take the right measures, the civil procedure law has in some cases adjusted the jurisdiction regulations, both inherent and local, in favor of the related litigation regulations in order to provide the ground for simultaneous integration. in other cases, the supremacy of jurisdiction rules overrides and the litigation is handled by adopting mechanisms such as suspending one case until a decision is made in another. in this article, with emphasis on the rules of jurisdiction, both inherent and local, the manner of handling the mentioned conflict in iranian civil procedure law has been studied and also similar provisions in french law have been considered. it seems that the path in civil litigation law is to make further adjustments to the jurisdiction in favor of the expansion of merger cases. this means the gradual dominance   of the complex litigation organization over the rules of jurisdiction.