بررسی تطبیقی خسارت از دست دادن حق استفاده از اموال در نظام‌های حقوقی ایالات متحده امریکا و ایران

یکی از شروط بسیار مهم در قابلیت مطالبه خسارات، بحث قطعیت خسارت وارده است. برای این‌که خسارتی قابل مطالبه باشد، صرف حدس و گمان برای مطالبه آن کافی نیست و لازم است خسارت وارده قطعی باشد. ازجمله خساراتی که اصل وقوع خسارت در آن قطعی است اما در میزان خسارت وارده عدم قطعیت‌هایی وجود دارد، «خسارت از دست دادن حق استفاده از اموال» است که بیشتر در حوزه مسئولیت مدنی و پرونده‌های مربوط به تصادفات مورد مطالبه گیرد؛ هرچند که محدود به این مورد نیست. با توجه به این‌که در نظام حقوقی ما این نوع خسارت باوجود اهمیت و کاربرد گسترده، تاکنون مورد بررسی و تحلیل نویسندگان این حوزه قرارگرفته است، در این نوشتار تلاش شده است تا با رویکردی تطبیقی، به معرفی این خسارت پرداخته شود و مهم‌ترین استدلال‌های مطروحه در موافقت و مخالفت پذیرش آن مورد تحلیل قرار گیرد. همچنین تفاوت‌های آن با خسارت عدم‌النفع بررسی شود و رایج‌ترین شیوه‌های ارزیابی و محاسبه آن معرفی گردد. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که پذیرش این خسارت در تمامی نظام‌های حقوقی جهت نیل به اصل مهم و بنیادین «جبران کامل خسارات» ضرورتی انکارناپذیر است و پذیرش آن در نظام حقوقی ما نیز با توجه به مواد 328 ، 331 قانون مدنی با مانعی مواجه نیست.

Comparative Study of Loss of Use in the UnitedStates and Iranian Legal Systems

One of the most important requirements for claiming damages is certainty of damages. In order to be able to claim a damage, it is not enough to speculate it, but it is necessary to determine damages with certainty. Loss of use is such damages the occurrence of which is certain but the amount of damage is uncertain. This kind of damage often occurs in civil responsibility and the case of accidents. In our legal system, despite its importance and extensive use, this kind of damage has not yet been analyzed by the legal authors. In this article seeks to introduce this damage with pros and cons of acceptability of it and also the most important differences between loss of use and loss of profit and the common methods of assessing and calculating of this damage. Findings of this research show that the acceptance of this damage is necessary to achieve the fundamental “principle of full compensation” in all legal systems and it does not seem to be a barrier for accepting it in our legal system, particularly based on the articles 328 & 331 of civil code.