معیار احراز علم به وقوع نتیجه در قتل عمد

جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص که در فقه جزایی به‌عنوان جنایات مورد بررسی قرار گرفته، همواره در قوانین جزایی با واکنش کیفری شدید مواجه شده است. جنایت علیه نفس در قسم عمدی، علاوه بر رکن مادی به رکن معنوی هم نیاز دارد و قاتل باید هم قصد فعل و هم قصد نتیجه داشته، همچنین باید امکان اسناد معنوی جنایت به ارادۀ جانی فراهم باشد. احراز رکن روانی در قتل عمد به‌آسانی میسر نیست، زیرا قصد نتیجه همیشه به‌طور صریح نبوده، بلکه گاهی به صورت تبعی یا غیرمستقیم است. قاتل بدون آنکه قصد صریح بر وقوع قتل داشته باشد، مرتکب فعل نوعاً کشنده‌ای می‌‌شود؛ بنابراین، احراز قصد نتیجه در مورد اخیر بسیار دشوار می‌‌گردد. از سوی دیگر با عنایت به اینکه اصلْ عدم استحقاق مجازات است و با تردید در استحقاق مجازات، جایز نیست مجازاتی انشا گردد، معیاری برای اینکه احراز شود مرتکب به وقوع نتیجه علم داشته است یا خیر، بسیار اهمیت دارد. در مقالۀ حاضر کوششی انجام گرفته است تا همراه با تبیین علم به کشنده بودن نوعی رفتار و شقوق گوناگون آن، معیار منطقی «ملازمۀ بیّن بالمعنی الاخص نتیجه با رفتار ارتکابی» را که با مبانی جزای عمومی اسلام نیز سازگار است برای احراز اینکه آیا شخص می‌دانسته است نتیجه در اثر رفتارش تحقق می‌یابد، ارائه نماید.

Criteria for Attain Knowledge of the Occurrence of Result in Murder

Homicides investigated in Islamic law as felonies have always confronted severe criminal responses in criminal law. In addition to actus reus, intentional killing of a human requires the mens rea, and the murderer must have both the intention of the act and intention of acquiring the result.  Also the possibility of invoking the crime should be made to the will of the murderer. It is not easy to obtain mens rea in a deliberate murder, since intention of acquiring the result is not always explicit, but sometimes implicit. The murderer, without clear intention of killing, is committing a typically deadly act. Accordingly, it is very difficult to achieve the result of the latter. In this paper, an attempt has been made to explain the science of the fatalities of its various behaviors and its various fissures, and highlight the compatibility of the logical criteria “adjoining show in the special sense the result with perpetrating behavior” with the general penal principles of Islam to determine whether the person knew that the result is realized through his or her his behavior.