جایگاه و معیار مصلحت در اشتغال اطفال

اگرچه اغلب احکام بر مبنای مصالح و مفاسد موجود در موضوع آن‌ها وضع شده‌اند، اما گاهی مصلحت در موضوع پار‌ه‌ای از احکام، نمود بیشتری دارد و صیانت از آن ضروری‌تر به‌نظر می‌رسد. اشتغال اطفال به دلیل ارتباط آن با طرف ضعیف (طفل) و مخاطراتی که در کنار فواید تربیتی اشتغال اطفال وجود دارد، ارتباط گسست‌ناپذیری با مصلحت گذشت‌ناپذیر طفل دارد. مصلحت‌پایه بودن اشتغال طفل اقتضا می‌کند، اختیار ولی یا قیم در این ‌باره، دایرمدار این عنوان و وابسته به آن باشد.به‌نظر می‌رسد به‌منظور صیانت از طرفِ ضعیف و شایستۀ حمایت، اصل اشتغال طفل زمانی مجاز است که «مصلحت» مهمی مثل تربیت طفل، توان فیزیکی و محدودۀ سنی و سایر شرایط و اوضاع و احوال، آن را اقتضا کند و صرف «نبود مفسده» در جواز اشتغال کافی به‌نظر نمی‌رسد. به‌علاوه در محدودۀ اشتغال نیز باید مصالح عالی مرتبط با طفل در شرایط و جوانب اشتغال لحاظ گردد تا از بروز پدیدۀ کودکان کار و استثمار آن‌ها جلوگیری شود. نوشتار حاضر نقش مصلحت را در احکام و آثار اشتغال طفل بررسی می‌کند.

Position and Criterion of Expediency in Child Labor

A large number of rules are set out on the basis of current interests and disadvantages of the related matters. However, sometimes it seems that some rules need to be preserved. Due to its connection with weak party (the child), the child’s occupation, besides its educational advantages, has an unbreakable relationship with the unavoidable interest of the child. The fundamental interest of the child’s occupation requires that the guardian’s authority be central and bound to it. In order to preserve the interests of the weak party, it seems that child’s occupation should be authorized when an important “interest” like the child’s education, physical power, age, and other circumstances and situations requires it, and the mere “absence of disadvantage” seems not sufficient. In addition, the conditions and dimensions of the occupation should take into consideration the higher interests of the child. The present article reviews the role of expediency in setting out the rules and the effects of child’s occupation.