زمینه های تشکیل صندوق احتیاط ادارات طرق: 1309 -1311 ه.ش

با پیروزی جنبش مشروطیت درخواست‌های متعددی برای اصلاح روابط کار طرح شد. با این حال تا پایان شهریور 1320، هیچگاه قانون کاری در مجلس شورای ملی به تصویب نرسید. با وجود این، بر طبق تصویب‌نامه‌ای از هیئت‌ وزرا در اسفند سال 1309 صندوق احتیاطی در سال 1310 برای عملجات مشغول به کار در ساخت طرق و شوارع تشکیل شد و در سال 1311 عملجات ادارات راه‌آهن نیز مشمول خدمات این صندوق شدند. هرچند در نظامنامه این صندوق‌به بسیاری از وجوهی که روابط کار را تنظیم می‌کرد توجهی نشده بود اما دو مورد عمده از اهداف عملجات را تامین می‌کرد. نخست پرداخت غرامت به کارگرانی که در حین کار آسیب می‌دیدند و دوم ارائه خدمات بهداشتی به آن‌ها به هنگام بیماری و وقوع حوادث ناشی از کار. بر این اساس نوشتۀ حاضر به دنبال پاسخ به این پرسش است که چه زمینه‌های اجتماعی و اقتصادی موجب تشکیل صندوق احتیاط طرق در سال 1310 شد؟ مدعای نوشتۀ حاضر آن است که با توجه به ضرورت ارائه خدمات اجتماعی در طرح‌های راه‌سازی به علت بالان بودن میزان بیماری و حوادث ناشی از کار، سازوکار صندوق‌های احتیاط با ارائه خدمات اجتماعی حداقلی به هزینه خود عملجات، در چنین موضوعاتی از کارفرماها سلب مسئولیت می‌کرد. بر این اساس، در نوشته حاضر بر پایه روش تاریخی و با استفاده از اسناد منتشر نشده آرشیوی، در دو بخش زمینه های شکل گیری صندوق احتیاط ادارات طرق شرح داده می شود. نخست سعی می شود نشان داده شود که اجرای عملیات متعدد راه سازی و ساخت راه آهن مستلزم بکارگیری تعداد زیادی کارگر در این طرح ها بود که ارائه خدمات اجتماعی و بهداشتی به آ نها را ضروری می کرد. در بخش دوم هم با بررسی سازوکار صندوق های احتیاط در ارائه خدمات اجتماعی به کارگران تلاش می شود تا نشان داده شود که به چه ترتیب این سازوکار زمینه را برای تشکیل صندوق های احتیاط برای کارگران شاغل در ادارات طرق هموار کرد. بر این مبنا، این نوشته به دنبال زمینه یابی تصویب نامه ای است که در سال 1309 به مبنای ارائه خدمات اجتماعی به گرو ه های مختلف کارگران تا سال 1320 تبدیل شد.

the aspects of formation of the road administrations provident fund: 1931- 1933

following the victory of the constitutional revolution movement, numerous demands for reforming labor relations were raised. however, by the end of september 1941, no labor law was ever approved in the national consultative assembly. nevertheless,based on a resolution by the cabinet in march 1931, a provident fund was established for workers related to road and street construction, and in 1933, railway workers werealso included under the services of this fund. the regulations of this fund weremodeled on the anglo-persian oil company regulations. although many aspectsregulating labor relations were not addressed in the regulations of this fund, two majorobjectives were ensured for the workers. firstly, compensating workers who sufferedinjuries during work, and secondly, providing healthcare services to them in case ofillness or work-related accidents. this paper seeks to answer the question of what socialand economic factors led to the establishment of the road provident fund in 1931. theclaim made in this paper is that given the necessity of providing social services in roadconstruction projects due to the high rate of illnesses and work-related accidents, themechanism of provident funds, by offering minimal social services at their own cost,relieved the employers of responsibilities in such matters. therefore, a detailed accountof numerous road construction projects from 1925 onwards and railway constructionfrom 1927 onwards is presented to demonstrate how such unprecedented projectsrequired the deployment of a large number of workers. subsequently, an analysis of thelabor issues and difficulties in providing social and healthcare services to workers engaged in these projects is discussed. finally, the mechanism of provident funds inproviding social services to workers is explained to illustrate how these factors led tothe establishment of the road provident fund in 1932. in this context, this paper aimsto trace the resolution that, based on providing social services to various worker groups,was transformed into practice until 1941.