مولفه‌های هویت ایرانی در میان پناهندگان فرقه دمکرات آذربایجان در جمهوری آذربایجان

فرقه دمکرات آذربایجان با حمایت شوروی در سال 1324ش تشکیل شد و پس از یک سال فروپاشید. یکی از پیامدهای برجسته فروپاشی این حکومت، پناهنده شدن تعداد زیادی از اهالی آذربایجان به شوروی بود که هدف اصلی این پژوهش بررسی مولفه های هویت ایرانی در میان این پناهندگان است. این پژوهش که با روش تحقیق تاریخی و با بهره گیری از مشاهدات، تحقیقات میدانی و مصاحبه عمیق از بازماندگان پناهنده فرقه صورت گرفته، درصدد است اقدامات و عملکرد فرقه دمکرات آذربایجان را درباره ضدیت با هویت ایرانی در بین اعضای آن را آشکار سازد. نتیجه مطالعات نشان می دهد که پس از فروپاشی حکومت فرقه، اکثر پناهندگان که به دلیل هواداری از فرقه به شوروی متواری و پناهنده شده بودند، اندکی پس از این واقعه، به وابستگی رهبران خود پی بردند و به رغم سیاست بی رحمانه استالینی حزب کمونیست آذربایجان و رهبران فرقه که ﺑﺎ اﺗﻬﺎمﻫﺎی واﻫﯽ و غیرانسانی صدای هر مخالفی را ساکت و راﻫﯽ اردوﮔﺎهﻫﺎی ﮐﺎر اﺟﺒﺎری در ﺳﯿﺒﺮی و آسیای میانه می کردند اما اکثر پناهندگان به خاطر دلبستگی به هویت ایرانی خود، در حفظ و استمرار آن بسیار کوشیدند که امروز نیز پس از 75 سال تداوم و استمرار یافته است.

components of iranian identity among the refugees of the democratic sect of azerbaijan

the democratic party of azerbaijan was formed with the support of the soviet union in 1324 and collapsed after a year. one of the prominent consequences of the collapse of this government was the refugees of a large number of azerbaijanis to the soviet union, and the main purpose of this research is to identify the components of iranian identity among these refugees. this research, which was conducted with the historical research method and using observations, field research and in-depth interviews with the sect’s refugee survivors, aims to reveal the actions and performance of the azerbaijan democratic sect regarding the anti-iranian identity among its members. the results of the studies show that after the collapse of the sect government, most of the refugees who fled and became refugees to the soviet union due to their support for the sect, shortly after this event, realized the dependence of their leaders and despite the brutal stalinist policy of the party. the communists of azerbaijan and sect leaders who silenced the voice of any opposition with false and inhuman accusations and sent them to forced labor camps in siberia and central asia, but most of the refugees, because of their attachment to their iranian identity, tried hard to preserve and continue it, which today it has also continued after 75 years.