رشد و تحول افکار فمنیستی در ایران و بررسی آن از جنگ جهانی اول تا جنگ جهانی دوم

فمینیسم از جمله جنبش های مهم اجتماعی در دنیا هست که توانست تغییرات گسترده ای در وضعیت زنان به وجود بیاورد، اما تلقی تحصیل کردگان مناطق گوناگون جهان از این جنبش یکسان و همانند نبوده است. زنان و مردان تحصیلکرده ایران هم تحت تاثیر مبانی فکری این جنبش قرار گرفتند. پرسش اصلی این است که روند رشد و گسترش جریان فمینیسم در ایران از جنگ جهانی اول تا پایان پهلوی اول به چه صورت بوده است؟ و زمینه های شکل گیری فمینیسم در ایران چگونه بوده است و روشنفکران چه تاثیراتی از جریان فمینیسم گرفته اند؟ پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیلی و توصیفی و با تکیه بر منابع کتابخان ه ای و جراید و نشریات، در صدد تبیین درخواست های فمینیستی زنان و موافقان و مخالفان در این زمینه می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد زمینه های شکل گیری فمینیسم در ایران با کشورهای غربی متفاوت بود و فعالان حقوق زن در ایران شرایط خاص خود و گاه متفاوت از تجارب غرب داشتند و بنابراین جنبش فمینیستی به آن معنا که در غرب شکل گرفت، در ایران به وجود نیامد. اما با توجه به تغییرات گسترده در وضعیت زنان بعد از مشروطه یک جریان شبه فمینیستی در ایران رخ نمود که بعد از مشروطه و جنگ جهانی اول رشد کرده و در دوره رضاشاه و به دنبال جریان تجددخواهی او تا حدی پیشرفت داشت و ادامه پیدا کرد.

the growth and development of feminist ideas in iran and its analysis from the first world war to the second world war

feminism is one of the important social movements in the world, which was able to bring about extensive changes in the status of women, but the perception of educated people in different regions of the world about this movement has not been the same. educated men and women of iran were also influenced by the intellectual foundations of this movement. the main question is, what was the process of growth and expansion of feminism in iran from the first world war to the end of the first pahlavi? and what were the backgrounds of the formation of feminism in iran and what were the influences of the intellectuals from the feminism movement? the current research aims to explain the feminist requests of women, the supporters, and opponents using the analytical and descriptive method and relying on library sources, journals, and publications. the findings of this study show that feminism formation in iran were different from the western countries, and women’s rights activists in iran had their own special conditions, which were different from the situation of western women. therefore, the feminist movement that was formed in iran was not the same as the western movement. but due to the extensive changes in the status of women after the constitution, a quasi-feminist trend occurred in iran, which grew after the constitution and the first world war and during the period of reza shah and following her trend of modernism, it progressed and continued.