ارتقای شایستگی ارتباطی کارکنان جانباز و ایثارگر در پرتو هوش عاطفی

مقدمه: کارکنان جانباز و ایثارگر در سازمان ها از گروه های آسیبپذیری هستند که به‌لحاظ جسمی و روانی نیازمند توجه و مراقبت ویژه هستند. از سویی شایستگی در برقراری ارتباط اثربخش با دیگران یکی از مهم‌ترین عوامل جلوگیری از اختلالات روانی بوده و با بهروزی، شاد ‌بودن، سلامت جسمی و روانی و نیز کاهش مرگ‌و‌میر مرتبط است که خود تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار دارد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر هوش عاطفی بر شایستگی ارتباطی کارکنان جانباز و ایثارگر است. روش: پژوهش حاضر کاربردی بوده و باتوجه‌به ماهیت موضوع و ‏اهداف آن از نوع توصیفی ـ همبستگی است. جامعۀ آماری این پژوهش تمامی کارکنان جانباز و ایثارگر استانداری خراسان شمالی می باشند که به‌علت محدود‌بودن، همه آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده ها پرسشنامه است. برای آزمون فرضیه ها از روش های آماری رگرسیون، همبستگی پیرسون، میانگین یک جامعۀ آماری و فریدمن استفاده شده است.نتایج: نتایج پژوهش نشان داد بین ابعاد هوش عاطفی و شایستگی ارتباطی، همبستگی معنادار و مثبت وجود دارد و هوش عاطفی بر شایستگی ارتباطی تاثیر مثبت دارد. همچنین وضعیت هوش عاطفی و شایستگی ارتباطی کارکنان در حد متوسط است. بحث: هوش عاطفی، نقش مهمی در ارتقای شایستگی ارتباطی دارد و باتوجه‌به نتایج پژوهش، پیشنهاد می شود مدیران و کارکنان اهمیت هوش عاطفی و نقش آن در شایستگی ارتباطی را شناسایی کرده و برای تقویت آنها گام بردارند.