بررسی بهبود وضعیت پایبندی مذهبی در پاسخ به مداخلات عقیدتی ـ سیاسی، هوش هیجانی و مهارت‌های زندگی در دانش‌ آموزان مرکز فرماندهی آموزش یک واحد نظامی دریایی

مقدمه: ‌هدف پژوهش حاضر، بررسی بهبود وضعیت پایبندی مذهبی در پاسخ به‌ مداخلات عقیدتی ـ سیاسی، هوش هیجانی و مهارت‌های زندگی در دانش‌آموزان مرکز فرماندهی آموزش تخصص‌های نیروی دریایی شهر رشت بود. روش:‌ این پژوهش از نوع آزمایشیِ حقیقی (پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون و 3 ماه ‌پیگیری با گروه کنترل)‌ بود. چهار گروه 25 نفره متشکل از یک گروه کنترل‌ (بدون مداخله)، گروه تجربی اول (آموزش عقیدتی سیاسی و هوش هیجانی)، گروه تجربی دوم ‌(آموزش عقیدتی سیاسی و مهارت‌های زندگی)؛ گروه تجربی سوم ‌(آموزش عقیدتی ـ سیاسی، هوش هیجانی و مهارت‌های زندگی) انتخاب شدند و پرسشنامۀ دین‌داری گلاک و استارک (1965) قبل و بعد از اجرای مداخله‌ها در همۀ گروه‌ها اعم از کنترل و آزمایش اجرا شد. سه‌ ماه بعد از مرحلۀ پس‌آزمون نیز مجدداً همان ابزار برای 4 گروه پژوهش، اجرا شد. نتایج: تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس اندازه‌های مکرر تک‌متغیری ‌(r-ancova)‌ نشان ‌داد تمامی مداخلات در مقایسه با گروه کنترل، توانسته است وضعیت پایبندی مذهبی ‌دانش‌آموزان را بهبود دهد. همچنین هر یک از مداخلات اول تا سوم، به‌ترتیب 19 و 19 و 21 درصد از تغییرات پایبندی مذهبی در پس‌آزمون را تبیین می‌کرد. همچنین نتایج نشان ‌داد اثر مداخلات مذکور در گروه‌های تجربی، تقریباً بعد از گذشت 3 ماه، ثابت مانده است. بحث: مداخلات هوش هیجانی و مهارت‌های زندگی در کنار آموزش‌های عقیدتی سیاسی برای بهبود وضعیت پایبندی مذهبی دانش‌آموزان نیروی دریایی، موثر است.