مدل ساختاری ویژگی‌های شخصیتی و سبک‌های هویتی با میانجی‌گری ناگویی هیجانی در افکار خودکشی سربازان

مقدمه: یکى از رفتارهاى خودکشى‌گرا، افکار خودکشى است که پیش‌بینى‌کننده مهمی در خودکشى کامل است. این پژوهش با هدف بررسی عوامل موثر در افکار خودکشی و تعیین نقش پیشگیری‌کننده آنها در سربازان انجام گرفت.روش: پژوهش حاضر به روش همبستگی از نوع مدل‌سازی معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری شامل سربازان یک واحد نظامی در استان‌های تهران و البرز بود که تعداد 540 نفر به طور تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند و پرسشنامه‌های مورد نظر در مورد آنها اجرا شد. نتایج: تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم ویژگی‌های شخصیتی و سبک‌های هویتی بر افکار خودکشی در سطح 0/01 و 0/05 و همچنین تاثیرات مستقیم ناگویی هیجانی بر آن نیز در سطح 0/01 معنادار بود. بحث: مدل پژوهش با داده‌های به‌دست‌آمده برازش قابل قبولی داشت و روابط ساختاری مفروض تایید شدند. متغیرهای آشکار، دارای ضریب مسیر معناداری با متغیرهای مکنون خود بودند. از این مدل می‌توان به منظور طراحی یک الگوی مداخله‌ای روان‌شناختی با هدف پیشگیری و مهار افکار خودکشی در بین سربازان استفاده کرد و همچنین به طراحی و اجرای برنامه‌ای جامع به منظور غربالگری سربازانی که در معرض آسیب خودکشی یا خودزنی قرار دارند پرداخت.