اثربخشی مداخله رفتاری- شناختی متمرکز بر تروما بر توانایی و مشکلات فرزندان نوجوان دختر (16-13 سال) شاهد و ایثارگر

مقدمه: هدف اصلی این پژوهش اثربخشی مداخله رفتاری- شناختی متمرکز بر تروما بر توانایی و مشکلات فرزندان دختر نوجوان شاهد و جانباز شهر اصفهان (16-13ساله) بود.روش:پژوهش حاضر به شیوه نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری پژوهش تمامی ‌فرزندان نوجوان دختر شاهد و ایثارگر در سال تحصیلی 1389-1388 در شهر اصفهان بود که از میان آنان گروه نمونه به روش تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری،پرسشنامه جمعیت شناختی و پرسشنامه توانایی‌ها و مشکلات (sdq) (گودمن، 1997) بود. پس از اعمال مداخله، پس آزمون اجرا و 4 ماه بعد پیگیری اجرا شد. یافته‌هابااستفادهازآمارتوصیفی واستنباطی ونرم‌افزار- 19spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مداخله رفتاری- شناختی متمرکز بر تروما بر اساس طرح درمان کوهن و همکاران(2001) بوده است.نتایج:داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری بررسی شد.نتایج تحلیل نشان داد که تفاوت میان گروه‌های آزمایش و کنترل در کاهش مشکلات رفتاری در مرحله پس آزمون(02/0 > p) و پیگیری(001/0 > p) و افزایش توانایی نوع‌دوستی(03/0 > p) معنادار بود. بحث: نتایج حاکی از آن بود که مداخله رفتاری- شناختی متمرکز بر تروما مشکلات روان‌شناختی نوجوانان را کاهش و باعث ارتقا توانایی‌های آنان شده است. نتایج پیگیری پس از چهار ماه نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل در میزان مشکلات و توانایی تفاوت وجود دارد و اثربخشی مداخله بعد از چهار ماه باقی مانده بود. در مجموع این تحقیق استفاده از مداخله رفتاری- شناختی متمرکز بر تروما را در جهت کاهش مشکلات روان‌شناختی و ارتقا توانایی‌های نوجوانان شاهد و ایثارگر پیشنهاد می‌کند.