طراحی مدل پرورش خلاقیت و نوآوری در دانشجویان افسری و تربیت پاسداری1

مقدمه: هدف اصلی پژوهش حاضر، دستیابی به مدل پرورش خلاقیت و نوآوری در دانشجویان افسری و تربیت پاسداری می‌باشد.روش:پژوهش حاضر کیفی، نوع پژوهش کاربردی و طرح تحقیق آینده نگر است. جامعه آماری در این پژوهش، کلیه خبرگان و صاحب نظران دانشگاهی و حوزوی وابسته به دانشگاه جامع امام حسین (ع) و دانشگاه افسری و تربیت پاسداری و مسیولین سیاست گذار در حوزه خلاقیت و نوآوری می‌باشند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی، 145 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته در دو بخش اطلاعات شخصی و 64 سوال بسته می‌باشد که پایایی آن با آلفای کرونباخ 967/0برآورد گردید. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از شاخص‌های آماری توصیفی و استنباطی به ویژه مدل یابی معادلات ساختاری و تحلیل مسیر تاییدی و تی مستقل استفاده گردید.نتایج: داده‌های پژوهش نشان داد که مدل پرورش خلاقیت و نوآوری در دانشجویان افسری و تربیت پاسداری دارای 4 بعد، 17 مولفه و 64 شاخص است. نتایج آزمون غیر پارامتریک فریدمن نشان داد که بین ابعاد و مولفه‌های پرورش خلاقیت و نوآوری در سطح p < 0/01 تفاوت معناداری وجود دارد. براساس ضریب t، بعد آموزشی (93/0)در میان ابعاد چهار گانه، بیشترین سهم را در مدل داشته و سپس ابعاد سازمانی (86/0)، فردی (85/0) و اجتماعی (81/0) قرار گرفته اند. در میان مولفه‌ها، مولفه روش تدریس (88/0)، فرماندهی و مدیریت (84/0)، مولفه خانواده (85/0) و ویژگی‌های شخصیتی (82/0)، بیشترین سهم و اهمیت را دارا می‌باشد. بحث: با توجه به یافته‌های پژوهش، بعد آموزشی، مولفه روش تدریس و شاخص شیوه‌های ارتباط گروهی، بیشترین تاثیر را در پرورش خلاقیت و نوآوری دانشجویان افسری و تربیت پاسداری دارد. بنابراین ضرورت دارد مدیران و فرماندهان آموزشی با توسعه ابعاد آموزشی، سازمانی، فردی و اجتماعی و مولفه‌ها و شاخص‌های مدل تحقیق حاضر زمینه‌های پرورش خلاقیت و نوآوری را در دانشجویان تسهیل کنند.