بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت cft بر کیفیت زندگی وتوانمندسازی روان‌شناختی سربازان وظیفه

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر کیفیت زندگی و توانمندسازی روان‌شناختی سربازان وظیفه انجام شد. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی سربازان وظیفه نیروی انتظامی شهر بوکان در سال 1400-1399 بود که از طریق روش نمونه‌گیری در دسترس از بین افراد داوطلب واجد شرایط تعداد 30 نفر وارد مطالعه شده و به‌صورت تصادفی در دو گروه 15 ‌نفره آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار اندازه‌گیری در این پژوهش پرسش‌نامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1998) و توانمندسازی روان‌شناختی اسپریتزر (1995) بود. گروه آزمایش 10 جلسه 75 دقیقه‌ای تحت درمان مبتنی بر شفقت قرار گرفت و گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. تجزیه‌وتحلیل داده‌های آماری با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره و با نرم‌افزار spss نسخه 23 صورت گرفت. سطح معناداری آزمون‌ها 0.05 در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد که بعد از مداخله، اثر درمان مبتنی بر شفقت بر کیفیت زندگی و توانمندسازی روان‌شناختی معنادار بود (0.01>p). بر اساس نتایج پژوهش می‌توان گفت درمان مبتنی بر شفقت روش مداخله‌ای مناسبی برای افزایش کیفیت زندگی و توانمندسازی روان‌شناختی سربازان وظیفه است. بنابراین به‌کارگیری این روش درمانی به تنهایی یا در ترکیب با سایر برنامه‌های مداخله‌ای می‌تواند موجب افزایش کیفیت زندگی و توانمندسازی روان‌شناختی سربازان شود.

investigating the effectiveness of compassion-based therapy (cft) on the quality of life and psychological empowerment of conscript soldiers

the present study was conducted with the aim of investigating the effectiveness of compassion-based therapy on the quality of life and psychological empowerment of conscript soldiers. the research method was semi-experimental with a pre-test and post-test design with the control group. the statistical population included all conscripts of the police force of bukan city in 2020-2021, who were included in the study through the available sampling method from among the qualified volunteers, and they were randomly replaced in two groups of 15 people, test and control. the measurement tools in this research were the world health organization’s quality of life questionnaire (1998) and spritzer’s psychological empowerment (1995). the experimental group received 10 75-minute sessions of compassion-based therapy, and the control group received no intervention. statistical data analysis was done using the single-variable analysis of covariance method and spss version 23 software. the significance level of the tests was considered 0.05.the results of data analysis showed that after the intervention, the effect of compassion-based treatment on quality of life and psychological empowerment was significant (p<0.01). based on the results of the research, it can be said that compassion-based therapy is a suitable intervention method to increase the quality of life and psychological empowerment of conscripts. therefore, using this treatment method alone or in combination with other intervention programs can increase the quality of life and psychological empowerment of soldiers