اثربخشی طرحواره درمانی بر کاهش طلاق عاطفی در زنان دارای همسر نظامی
|
|
|
|
|
نویسنده
|
صداقت مستوره ,افراعی رویا
|
منبع
|
روان شناسي نظامي - 1401 - دوره : 13 - شماره : 49 - صفحه:147 -164
|
چکیده
|
مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی رویکرد طرحواره درمانی بر کاهش طلاق عاطفی در زنان دارای همسر نظامی صورت گرفت. روش تحقیق نیمهآزمایشی به شیوهی پیشآزمونپسآزمون با گروه آزمون و گواه بود. جامعه آماری، شامل کلیه زنان دارای همسر نظامی ساکن در منطقه 1 شهر تهران که به مراکز مشاوره و روانشناسی خانوادههای نظامی مراجعه نمودهاند. در این تحقیق، از مراکز مشاوره و روانشناسی ویژه خانوادههای نظامی در سطح شهر تهران براساس موقعیت جغرافیایی، مرکز درمانی آتیه را بهعنوان گروه نمونهگیری انتخاب و از میان مراجعهکنندگان به این مرکز نمونه انتخاب شد. با توجه به معیارهای ورود به نمونه نهایتاً 32 نفر انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در گروههای آزمایش و گواه (16 نفر برای گروه آزمایش و 16 نفر برای گروه گواه) گزارش شدند. جلسات طرحواره درمانی براساس پروتکل طرحواره درمانی همتی ثابت، نوابی نژاد و خلعتبری (1395) بود که 8جلسه درمانی بود. جهت تعیین میزان طلاق عاطفی شرکتکنندگان در رابطه زناشویی در مراحل پیش و پسآزمون از پرسشنامه طلاق عاطفی گاتمن (2008) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از میانگین و انحراف استاندارد و برای تعیین اثربخشی مداخله از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که طرحوارهی درمانی بر طلاق عاطفی موثر واقع شده است. نتیجه کلی تحقیق پیشرو نشان میدهد که طرحواره درمانی بر کاهش طلاق عاطفی در زنان دارای همسر نظامی تاثیر دارد. نتایج این پژوهش نشان داد که طرحواره درمانی میتواند در کاهش طلاق عاطفی در زنان متاهل دارای همسر نظامی موثر باشد و یک روش انتخابی برای بهبود تعارضات در این افراد باشد.
|
کلیدواژه
|
درمانی، طلاق عاطفی، زناشویی، زنان دارای همسر نظامی
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان, گروه روانشناسی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال, گروه روانشناسی و علوم تربیتی, ایران
|
پست الکترونیکی
|
royaafraee@gmail.com
|
|
|
|
|