طراحی الگوی خلاقیت دانش‌آموزان بر مبنای احساس تعلق به مدرسه با نقش میانجی تاب‌آوری در مدارس پنج شهرک نظامی شهر تهران

خلاقیت و نوآوری لازمه توسعه، پیشرفت و تعالی افراد و جامعه است که مدرسه می‌تواند یکی از مناسب‌ترین محل‌های شناسایی و از عوامل ارتقاءدهنده آن باشد. هدف این پژوهش طراحی الگوی خلاقیت دانش‌آموزان بر مبنای احساس تعلق به مدرسه با واسطه‌گری تاب‌آوری بود. این پژوهش همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل 420 نفر از دانش‌آموزان کلاس‌بندی‌شده در پنج شهرک نظامی شهر تهران بود که در سال تحصیلی 99-98 مشغول به تحصیل بودند. تعداد 205 نفر از این جامعه از طریق جدول کرجسی و مورگان با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای ارزیابی دانش‌آموزان از پرسش‌نامه‌های خلاقیت عابدی (1372)، احساس تعلق به مدرسه (بری، بتی و وات، 2004) و تاب‌آوری کانر و دیویدسون (2003) استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری به کمک نرم افزار لیزرل استفاده گردید. براساس خروجی نرم‌افزار لیزرل، x2/df، rmsea و cfi به‌ترتیب 1.98، 0.052 و 0.92 بودند که بیانگر برازش خوب الگوی مطالعه بود. در این الگو مسیر احساس تعلق به مدرسه به خلاقیت، مسیر احساس تعلق به مدرسه به تاب‌آوری، مسیر تاب‌آوری به خلاقیت و هم‌چنین مسیر احساس تعلق به مدرسه به خلاقیت با نقش میانجی تاب‌آوری معنی‌دار بود. براساس یافته‌های پژوهش احساس تعلق به مدرسه منجر به خلاقیت دانش‌آموزان می‌شود و هم‌چنین احساس تعلق به مدرسه منجر به تاب‌آوری در دانش‌آموزان می‌شود، به‌علاوه تاب‌آوری منجر به خلاقیت دانش‌آموزان می‌شود و در نهایت احساس تعلق به مدرسه با نقش میانجی تاب‌آوری منجر به خلاقیت می‌شود.

Designing a model of students’ creativity based on the sense of belonging to the school with the role of mediator of resilience in schools of five military towns in Tehran

The purpose of this study was to design a model of students’ creativity based on the sense of belonging to the school through resilience. This study was a correlation of structural equations. The statistical population of this study included 420 students classified in five military towns of Tehran who were studying in the academic year of 199899. A total of 205 individuals from this population were selected through Krejcie and Morgan table using multistage cluster random sampling method. Abedi Creativity Questionnaire (1993), School Belief (Barry, Betty and Watt, 2004) and Connor & Davidson (2003) Resilience Questionnaire were used to assess students. Structural equation modeling using LISREL software was used to analyze the data. Based on LISREL software output, X2 / df, RMSEA and CFI were 1.98, 0.052 and 0.92, respectively, which indicated a good fit of the study model. In this model, the path of feeling school belonging to creativity, the path of feeling school belonging to resilience, the path of resilience to creativity and also the path of feeling school belonging to creativity with mediation role of resilience were significant. According to the research findings, the feeling of belonging to school leads to students ’creativity and also the feeling of belonging to school leads to resilience in students, in addition, resilience leads to students’ creativity and finally the feeling of belonging to school plays a mediating role. Resilience leads to creativity.