رابطه خودکارآمدی و نظم‌جویی شناختی هیجان با بهزیستی روان‌شناختی کارکنان یک سازمان نظامی

مقدمه: نیروهای نظامی به‌اقتضای شرایط شغلی استرس‌زایی که دارند همواره درمعرض خطرات جدی بوده که سلامت روان آنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ بنابراین، هدف این پژوهش، بررسی رابطه خودکارآمدی و نظم‌جویی شناختی هیجان با بهزیستی روان‌شناختی کارکنان یک سازمان نظامی بود. روش: روش پژوهش،‌ توصیفی از نوع همبستگی و پیش‌بین بود. نمونه پژوهش شامل 140 نفر از کارکنان یک سازمان نظامی در شهر زاهدان بود. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های خودکارآمدی شرر و مادوکس (1982)، نظم‌جویی شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (2001) و بهزیستی روان‌شناختی ریف (1989) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام‌به‌گام تحلیل شد. نتایج: نتایج نشان داد که بین خودکارآمدی و نظم‌جویی شناختی هیجان با بهزیستی روان‌شناختی، رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (0.001 ≤ p). نتایج تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام نیز نشان داد که خودکارآمدی و نظم‌جویی شناختی هیجان، بهزیستی روان‌شناختی را پیش‌بینی می‌کنند. نتیجه‌گیری: با برگزاری کارگاه‌های آموزشی مستمر مهارت‌های مرتبط با باور خودکارآمدی و نظم‌جویی شناختی هیجان برای ارتقای بهزیستی روان‌شناختی و مهارت‌های عملکردی کارکنان نظامی در طول مدت خدمتشان می‌توان از فرسودگی شغلی آنان پیشگیری نمود.

The Relationship between SelfEfficacy and Cognitive Emotion Regulation with Psychological WellBeing among the Staff of a Military Organization

Introduction: Due to their stressful occupational conditions, military staff is continuously exposed to serious dangers, which affects their mental health. Hence, this study aims to investigate the relationship between selfefficacy and cognitive emotion regulation with psychological wellbeing among the staff of a military organization. Method: The research method is descriptive correlational and predictive. The sample included 140 members of a military organization in Zahedan, Iran. To collect the required data, the Shearer and Maddux SelfEfficacy Questionnaire (1982), the Cognitive Emotion Regulation Scale (Garnefski, Kraaij and Spinhoven, 2001) and the Ryff Psychological WellBeing Questionnaire (1989) were employed. The collected data were analyzed using Pearson correlation coefficient and stepwise regression analysis. Results: The results revealed a significant positive relationship between selfefficacy and cognitive emotion regulation with psychological wellbeing (p≤0.001). The results of stepwise regression analysis indicated that selfefficacy and cognitive emotion regulation predict psychological wellbeing. Conclusion: Holding continuous training workshops on selfefficacy and cognitive emotion regulation aimed at enhancing psychological wellbeing and operational skills of military staff can prevent job burnout among them.