مقایسه تنظیم شناختی هیجان، شادکامی و عدم تحمل آشفتگی در کارکنان وظیفه با رفتارهای پرخطر بالا و پایین

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تنظیم شناختی هیجان،  شادکامی و عدم تحمل آشفتگی در کارکنان وظیفه با رفتارهای پرخطر بالا و پایین بود. روش: این پژوهش از نوع علی مقایسه ای بوده و جامعه آماری این پژوهش را تمامی کارکنان وظیفه (سربازان) مشغول‌به‌خدمت در یکی از یگان­های نظامی غرب شهر تهران تشکیل دادند (تعداد 139 =n). نمونه این پژوهش نیز شامل 60 نفر از کارکنان وظیفه بود که به روش نمونه‌گیری دردسترس، انتخاب و سپس در دو گروه با رفتارهای پرخطربالا و پایین جایگزین شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه رفتارهای پرخطر، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان، پرسشنامه شادکامی آکسفورد و مقیاس تحمل آشفتگی استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری (manova) استفاده شد. نتایج: یافته‌ها نشان داد بین تنظیم شناختی هیجان در کارکنان وظیفه با رفتارهای پرخطر بالا و رفتارهای پرخطر پائین، تفاوت وجود دارد. همچنین بین تحمل آشفتگی در کارکنان وظیفه با رفتارهای پرخطر بالا و پائین، تفاوت وجود دارد و همچنین، مشخص شد بین شادکامی در کارکنان وظیفه با رفتارهای پرخطر بالا و پائین، تفاوت وجود دارد. بحث: می توان نتیجه گرفت کارکنان وظیفه با رفتار پرخطر پایین، از تنظیم شناختی هیجان، تحمل آشفتگی بالاتر و شادکامی بیشتری نسبت به گروه دیگر برخوردارند.

Comparison of Cognitive Emotion Regulation, Happiness and Distress Intolerance in Conscripts with High and Low Risk Behaviors

Introduction: The purpose of the present study was to compare cognitive emotion regulation, happiness and distress intolerance in conscripts with high and low risk behaviors. Method: This is a causalcomparative study, and its statistical population consisted of all conscripts (n = 139) serving in a military unit in the west of Tehran. The sample included 60 conscripts selected through the availability sampling method and assigned into two groups: with high and low risk behaviors. The High Risk Behaviors Questionnaire, the Cognitive Emotion Regulation Questionnaire, the Oxford Happiness Questionnaire and the Distress Tolerance Scale were used for data collection. Multivariate analysis of variance (MANOVA) was used to analyze the data. Results: The results showed that there is a difference between cognitive emotion regulation in the conscripts with high and lowrisk behaviors. Also, there was a difference between the conscripts with high and lowrisk behaviors in distress tolerance. It was further revealed that there was a difference between the conscripts with high and lowrisk behaviors in happiness. Discussion: It can be concluded that conscripts with low risk behaviors have higher cognitive emotion regulation and distress tolerance and more happiness than the other group.