بررسی اثربخشی آموزش روانی در سلامت روان همسران جانبازان مبتلا به روان‌پریشی مزمن

مقدمه: باتوجه‌به اینکه زنان جانبازان، آسیب‌پذیرترین افراد بین مراقبین و نزدیکان آنان می‌باشند، آموزش و درمان مشکلات روان‌شناختی در این زنان که از پایه‌های اصلی خانواده به‌شمار می‌روند، یک ضرورت است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش روانی در بهبود سلامت روان همسران جانبازان مبتلا به روان‌پریشی مزمن استان تهران بود. روش: این پژوهش به روش نیمه‌آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون بین خانواده‌های مراجعه‌کننده به بیمارستان روان‌پزشکی صدر تهران انجام شد. 22 نفر از همسران جانبازان به‌روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب و در دو گروه آزمایشی و شاهد وارد شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس سنجش سلامت عمومی (ghq 28) و مشخصات دموگرافیک و برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار spss و آزمون آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته‌ها: باتوجه‌به داده‌های حاصل از پژوهش، آموزش روانی در ارتقای سلامت روان و متغیرهای وابسته به آن در شرکت‌کنندگان در پژوهش اثربخش بوده است (p<0/05). نتیجه‌گیری: جلسات آموزش روانی، به‌طورکلی در افزایش و بهبود سلامت روانی همسران جانبازان روان‌پریش، کارآمد بوده است.