بررسی تنوع اقلیمی و پتانسیل‌های آگروکلیمایی استان ایلام با استفاده از شاخص‌های روش پاپاداکیس (ایستگاه‌های منتخب، ایلام، ایوان و دهلران)

شرایط جوی از مهمترین متغیر های تاثیر گذار در تولید محصولات کشاورزی می باشد. با آگاهی یافتن از شرایط جوی و پتانسیل‌های اقلیمی کشاورزی مناطق می توان از منابع با راندمان بالاتری استفاده نمود. در این مقاله داده‌های هواشناسی سه ایستگاه منتخب در سطح استان ایلام پردازش و با استفاده از روش پاپاداکیس تحلیل گردید. شاخص های مورد استفاده در این تحقیق شامل: سختی زمستان ، گرمی تابستان ، طول فصل بدون یخبندان، تبخیر و تعرق پتانسیل ، بیلان آبی و توزیع فصلی آن می‌باشد. نتایج این بررسی نشان می‌دهد که از نظر شرایط دمای تابستانی کل ایستگاه های منطقه در طبقه پنبه قرار دارند. از نقطه نظر شرایط دمای زمستانی، ایستگاه‌های مورد بررسی از تنوع بیشتری برخودارند، به نحوی که ایستگاه همدیدی ایلام و ایوان در طبقه جو دو سر (خنک تر) و ایستگاه دهلران در طبقه مرکبات قرار دارد. به طور کلی ایستگاه‌های فوق از نظر رژیم گرمایی در گروه جنب حاره‌ای و بری و از نظر رژیم رطوبتی در گروه مدیترانه‌ای و بیابانی مدیترانه‌ای قرار دارند. کل ایستگاه‌های مورد مطالعه در دوره اقلیمی، مدیترانه‌ای بری و بیابانی جنب حاره‌ای داغ قرار می‌گیرند. ایستگاه‌های ایلام و ایوان که نماینده مناطق مرتفع و معتدل تر استان می باشند، دارای پتانسیل اقلیمی کشاورزی برای محصولات غلات زمستانی به ویژه (گندم و جو دیم)، زیتون و پنبه با توجه به شرایط اقلیمی فصل تابستان می باشند. ایستگاه دهلران که نماینده مناطق گرمسیری استان می‌باشد دارای پتانسیل اقلیمی مناسبی برای کشت محصولات کشاورزی نظیر مرکبات با توجه به درجه سختی زمستانی و پنبه با توجه به شرایط گرمای تابستان می باشد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که در مناطق گرمسیری استان (ایستگاه دهلران) قابلیت کشت محصول نیشکر و برنج در صورت آب کافی وجود دارد.