امکان سنجی پتانسیل استحصال آب باران از سطوح عایق پشت بام ها در شرایط آب و هوایی اهواز

یکی از روش‌هایی که باعث کاهش اتکاء به منابع آب می‌شود، جمع آوری آب باران است. این تحقیق با هدف بررسی بارش‌هایی که از فصل پاییز تا پایان بهار در شهر اهواز منجر به ایجاد رواناب می‌شوند، انجام شد. دو محل، یکی در جنوب اهواز، در محل ساختمان سازمان پارک‌ها و فضای سبز به مساحت پشت بام 115.6 مترمربع و دیگری در شمال اهواز، در محل شهرک نفت با مساحت پشت بام 35 مترمربع انتخاب شد. پشت بام هر دو سایت دارای سطوح عایق ایزوگام بود. رواناب حاصل از پشت‌بام این نقاط بصورت ثقلی از نقطه خروجی توسط لوله‌ای به مخازن ذخیره آب انتقال پیدا می‌کرد. محدوده زمانی نمونه برداری از ابتدای مهر 1397 تا پایان خرداد 1398 انتخاب شد. اطلاعات مربوط به بارش از ایستگاه سینوپتیک اهواز دریافت شد. متوسط ضریب رواناب در شهر اهواز برای فصول پاییز، زمستان و بهار به ترتیب برابر 0.759، 0.711 و 0.797 به دست آمد. همچنین نتایج تحقیق نشان داد با استحصال آب باران از سطح پشت بام‌های شهر اهواز در ماه‌های مهر تا اردیبهشت به ترتیب 2.24، 8.4، 21.2، 14.58، 13.65، 9.17، 7.44 و 4.03 درصد از نیاز آبی بخش خانگی (به جز آشامیدن و پخت و پز)، 16.85، 63، 100، 100، 100، 68.84، 55.77 و 30.2 درصد از نیاز آبی بخش عمومی، 8.43، 31.5، 79.61، 54.68، 51.19، 42//34، 27.88 و 15.10 درصد از نیاز آبی بخش تجاری و صنعتی و 1.06، 4.48، 13.17، 8.88، 7.66، 5.05، 4.3 و 1.88 درصد از نیاز آبی بخش فضای سبز را می‌توان تامین نمود. با توجه به عدم اندازه‌گیری پارامتر‌های کیفی، آب جمع آوری شده برای مصارف شرب توصیه نمی‌شود.